Art. 162. Wynagrodzenie opiekuna
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
§ 1. Sąd opiekuńczy przyzna opiekunowi za sprawowanie opieki na jego żądanie stosowne wynagrodzenie okresowe albo wynagrodzenie jednorazowe w dniu ustania opieki lub zwolnienia go od niej.
§ 2. Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy opiekuna jest nieznaczny lub gdy sprawowanie opieki jest związane z pełnieniem funkcji rodziny zastępczej albo czyni zadość zasadom współżycia społecznego.
§ 3. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej.
Komentarz redakcyjny
Zgodnie z art. 162 § 3 k.r.o. wynagrodzenie opiekuna w pierszej kolejności pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona. Jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej.
Na podstawie art.18 ust.1 pkt 9 i w zw. z art.53a ustawy o pomocy społecznej, wypłata opiekunowi wynagrodzenia ze środków publicznych należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę. Środki na realizację tego zadania zapewnia budżet państwa.
Wynagrodzenie należne opiekunowi prawnemu jest świadczeniem z pomocy społecznej (art.36 pkt 1 lit.h Ustawy o pomocy społecznej) wypłacanym w wysokości ustalonej przez sąd. Wynagrodzenie obliczane w stosunku miesięcznym nie może przekraczać 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z nagród z zysku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia (art.53a Ustawy o pomocy społecznej).
Wynagrodzenie jest świadczeniem dla opiekuna prawnego stanowiącym rekompensatę za czas i starania związane ze sprawowaniem opieki nie zaś świadczeniem związanym z zaspakajaniem potrzeb osoby podopiecznej.
