Art. 271a. Wystawienie faktury poświadczającej nieprawdę
Kodeks karny
§ 1. Kto wystawia fakturę lub faktury, zawierające kwotę należności ogółem, której wartość lub łączna wartość jest znaczna, poświadczając nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym lub takiej faktury lub faktur używa,
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 wobec faktury lub faktur, zawierających kwotę należności ogółem, której wartość lub łączna wartość jest większa niż pięciokrotność kwoty określającej mienie wielkiej wartości, albo z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu,
podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 20.
§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Komentarz redakcyjny
Celem regulacji zawartej w art. 271a k.k. jest zapobieganie wyłudzeniom i oszustwom podatkowym. Podstawowym dobrem chronionym jest wiarygodność dokumentów. Ubocznym, interes fiskalny państwa.
Za niebezpieczne w art. 271a k.k. uznano fałszerstwo polegające na wystawieniu faktury, w której poświadczono nieprawdę co do okoliczności faktycznych, które mogą mieć znaczenie do określenia wysokości należności podatkowej, ale tylko wtedy, gdy wartość lub łączna wartość tej należności jest co najmniej znaczna. W pozostałym zakresie należy stosować przepisy obowiązujące przed nowelizacją z dnia 10.02.2017r.,
Przepisu art. 271a § 1 k.k. przewiduje karalność wystawienia lub używania faktury lub faktur zawierających kwotę należności ogółem, której wartość lub łączna wartość jest znaczna, poświadczających nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie:
- do określenia wysokości należności publicznoprawnej lub
- jej zwrotu albo
- zwrotu innej należności o charakterze podatkowym,
Czyn może zostać popełniony z zamiarem bezpośrednim albo ewentualnym.
Przedmiotem czynności wykonawczej jest faktura, której definicja znajduje się w art. 115 § 14a.
Znaczna wartość kwoty należności ogółem z faktury lub faktur przewyższa kwotę 200 000 zł (por. art. 115 § 5 k.k.). Pięciokrotność kwoty określającej mienie wielkiej wartości, albo uczynienie sobie z popełnienia przestępstwa stałego źródła dochodu stanowi zbrodnię zagrożoną karą pozbawienia wolności powyżej lat 3 (art. 271a § 2 k.k.). Sprawca faszu intelektualnego faktur, której wartość przekracza dziesięciokrotność kwoty określającej mienie znacznej wartości podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności (art. 277a k.k.).
Do przyjęcia, że sprawca z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu decydujące jest zachowanie charakteryzujące się wielokrotnością i pewną regularnością w uzyskiwaniu dochodu, przy czym nie musi to być jedyne, czy główne źródło dochodu (por. postanowienie SN z dnia 13 lutego 2008 r., III KK 369/07). Wystarczy, że korzyść majątkowa z przestępstwa stanowi uboczne źródło dochodu. Stałość osiągania dochodu wskazuje