Zaniechanie wydania postanowienia o oddaleniu wniosku dowodowego (art. 170 § 3 k.p.k.)
Oddalenie wniosku dowodowego (art. 170 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sąd rejonowy nie odniósł się w sposób formalny do wszystkich przedstawionych przez oskarżonego wniosków dowodowych Nie wydanie postanowienia o oddaleniu tych wniosków jak i ich nie przeprowadzenia, mogło mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia.
Powyższe uchybienie ocenić należy jako rażące naruszenie przepisu art. 170 § 3 kpk.
Przepis art. 170 § 3 k.p.k. przewiduje dla decyzji o oddaleniu wniosku dowodowego formy postanowienia. Zaniechanie wydania takiego postanowienia stanowi rażące naruszenie tego przepisu, przy czym uniemożliwia też merytoryczną kontrolę zasadności owego dorozumianego stanowiska sądu, jeśli się zważy, że przesłankę oddalenia wniosku dowodowego stanowić może wyłącznie jedna z okoliczności wymienionych w zamkniętym katalogu sformułowanym w art. 170 § 1 k.p.k. (tak SA w Krakowie w wyroku z dnia 11 października 2007 r., II Aka 315/07).
Wyrok SO w Świdnicy z dnia 18 listopada 2015 r., IV Ka 650/15
Standard: 8026 (pełna treść orzeczenia)
Niewątpliwie, zaniechanie podjęcia decyzji co do wniosku dowodowego stanowi naruszenie dyspozycji reguły z art. 368 k.p.k. Nie każde jednak uchybienie co do wadliwego potraktowania wniosku dowodowego skutkować musi naruszeniem wymogu z art. 410 k.p.k., art. 424 k.p.k., a w związku z czym, także art. 7 k.p.k.
Brak decyzji procesowej co do oddalenia wniosku dowodowego należy traktować – w zakresie skutków procesowych – za tożsamy z decyzją o jego oddaleniu.
Postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 2014 r., V KK 24/14
Standard: 39817 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 25602
Standard: 27223
Standard: 25641