Zastrzeżenie w umowie odstąpienia od umowy wzajemnej na wypadek niewykonania zobowiązania w terminie ściśle określonym
Zastrzeżenie w umowie odstąpienia od umowy wzajemnej na wypadek niewykonania zobowiązania w terminie ściśle określonym (art. 492 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przepis art. 492 k.c. modyfikuje ustawowe prawo odstąpienia wynikające z art. 491 k.c. Następuje to przez eliminację konieczności wyznaczania dodatkowego terminu do wykonania zobowiązania, ponieważ funkcje zagrożenia odstąpieniem od umowy wzajemnej pełni wówczas postanowienie umowne zastrzegające dla wierzyciela uprawnienie do odstąpienia od umowy. Wyłącza to potrzebę określania końcowego terminu do wykonania uprawnienia.
W art. 492 k.c., w przeciwieństwie do umownego prawa odstąpienia, o którym mowa w art. 395 k.c. nie chodzi o wyznaczenie terminu końcowego do złożenia oświadczenia woli o odstąpieniu od umowy. Natomiast idzie w nim o wyznaczenie ściśle określonego terminu do spełnienia świadczenia, z upływem którego powstaje uprawnienie wierzyciela do odstąpienia od umowy.
Przepis art. 492 k.c. jest więc przepisem szczególnym względem art. 491 k.c., eliminującym konieczność wyznaczania dodatkowego terminu do wykonania zobowiązania.
Przepis art. 635 k.c. jest też szczególny względem art. 492 k.c., wyłączając konieczność wyznaczania dodatkowego terminu do wykonania zobowiązania jako przesłankę odstąpienia.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 30 listopada 2020 r., V AGa 245/18
Standard: 57159 (pełna treść orzeczenia)
Artykuł 492 k.c. stanowi szczególne unormowanie odnoszące się do wypadku niewykonania zobowiązania w ściśle określonym terminie (lub kiedy termin taki wprawdzie nie został wyznaczony, lecz wykonanie zobowiązania po terminie nie miałoby już dla drugiej strony znaczenia z przyczyn, o których strona popadająca w zwłokę wiedziała).
Wyrok SN z dnia 12 października 2018 r., V CSK 493/17
Standard: 72794 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 16100
Standard: 11931