Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Ustalenie wartości sporu w sprawie o ustalenie wypadku przy pracy

Powództwo o ustalenie w sprawach związanych z wypadkiem przy pracy Oznaczenie wartości przedmiotu sporu (art. 19 k.p.c.)

W sprawie o ustalenie wypadku przy pracy z reguły jest możliwe (choćby w przybliżeniu, co jest wystarczające) ustalenie wartości przedmiotu sporu w odniesieniu do ewentualnego roszczenia o jednorazowe odszkodowanie (art. 11 i art. 12 ustawy z dnia z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r., poz. 1205), nawet bez wcześniejszego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy jednorazowe odszkodowanie przysługuje bowiem w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu według oceny procentowej w odniesieniu do poszczególnych uszkodzeń czynności organu, narządu lub układu oraz towarzyszących powikłań jest natomiast określony w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 954 ze zm.).

Wartość majątkowych interesów powoda może być również odniesiona do wysokości roszczeń uzupełniających dochodzonych od pracodawcy na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.

Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2020 r., I PZ 15/19

Standard: 63971 (pełna treść orzeczenia)

Spór pomiędzy stronami dotyczył roszczenia (procesowego) o charakterze majątkowym. Z tej przyczyny obowiązkiem powódki było oznaczenie w pozwie wartości przedmiotu sporu (art. 126[1] § 1 k.p.c. i art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c.), choćby dla celów ustalenia właściwości rzeczowej sądu

W sprawie o ustalenie wypadku przy pracy z reguły jest możliwe (choćby w przybliżeniu, co jest wystarczające dla celów określonych w art. 126[1] § 1 k.p.c., art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c., art. 368 § 2 k.p.c. i art. 398[4] § 2 k.p.c.) ustalenie wartości przedmiotu sporu, na przykład w odniesieniu do wartości ewentualnego roszczenia o jednorazowe odszkodowanie dla członka rodziny zmarłego ubezpieczonego (pracownika).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Wysokość jednorazowego odszkodowania w związku ze śmiercią w wypadku przy pracy ubezpieczonego pracownika szczegółowo określa art. 14 tej ustawy (w różnych wariantach). Nie stanowi żadnego problemu wyliczenie - choćby w przybliżeniu - wysokości jednorazowego odszkodowania przysługującego na podstawie ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych uprawnionym członkom rodziny zmarłego pracownika występującym z powództwem o ustalenie, że określone zdarzenie było wypadkiem przy pracy.

Postanowienie SN z dnia 9 lipca 2009 r., II PK 240/08

Standard: 15839 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 192 słów. Wykup dostęp.

Standard: 63968

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.