Rektyfikacja orzeczeń sądowych w trybie art. 350-352 k.p.c.

Sprostowanie oczywistej omyłki określa się mianem rektyfikacji. Rektyfikacja umożliwia usunięcie pewnych wad wyroków i innych orzeczeń bez potrzeby sięgania do środków zaskarżenia. Jej swoistość polega na tym, że może być dokonana przez sąd, który wydał określone orzeczenie. (Hubert E. Zadrożniak. Rektyfikacja orzeczeń w postępowaniu cywilnym. Monitor Prawniczy. Moduł: postepowanie cywilne. 21/2008). Treść i zakres pojęcia rektyfikacji orzeczeń określa istota takich wad rozstrzygnięcia, jak niejasność, niezrozumiałość, niezupełność, oczywiste sprzeczności itp. Usuwanie tych wad następuje w ten sposób, że sąd nadaje orzeczeniu rzeczywisty, prawidłowy sens, nie odstępując od swego orzeczenia i nie zmieniając oceny faktycznej i prawnej, której wyrazem jest dane orzeczenie. Do naprawiania takich wadliwości nie jest w zasadzie potrzebny środek odwoławczy, nie mówiąc już o tym, że w niektórych wypadkach byłby on z natury rzeczy wręcz niemożliwy. (K. Piasecki. Sprostowanie, uzupełnienie i wykładnia orzeczeń sądów cywilnych. Palestra 9 (45)/1961 s. 8). 

Sprostowania sąd może dokonać z urzędu, co niejako konstrukcyjnie podważa możliwość kwalifikowania sprostowania oczywistej omyłki jako środka zaskarżenia.

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2018 r., II FSK 3502/16

Standard: 87903 (pełna treść orzeczenia)