Oczywistość omyłki

Zakresem instytucji sprostowania wyroku objęte są jedynie oczywiste niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne omyłki. Oczywistość oznacza, że muszą one powstać w wyniku niewłaściwego odzwierciedlenia w orzeczeniu rzeczywistej i nie mogącej budzić wątpliwości woli sądu, są obiektywnie i bez wątpliwości dostrzegalne w treści orzeczenia lub wprost wynikają z zestawienia tej treści z zawartością akt, a powstały z powodu technicznej niedoskonałości ujęcia rozstrzygnięcia sądu w słowach, przedstawienia stanowiska sądu w błędnej formie lub w sposób niedokładny, a więc niepełny i nieprecyzyjny.

Sprostowanie nie jest środkiem prawnym służącym korekcie rozstrzygnięcia co do jego istoty (zmiany rozstrzygnięcia) ani drogą prawną prowadzącą do wyjaśnienia znaczenia treści niejasnego orzeczenia (por. wyroki z dnia 12 kwietnia 2007 r., I PK 261/06 oraz z dnia 17 czerwca 2014 r., I CSK 422/13).

Wyrok SN z dnia 18 marca 2015 r., I PK 162/14

Standard: 59300 (pełna treść orzeczenia)

Zakresem art. 350 § 1 k.p.c. objęte są jedynie oczywiste niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne omyłki. Oczywistość oznacza, że muszą one powstać w wyniku niewłaściwego odzwierciedlenia w orzeczeniu rzeczywistej i nie mogącej budzić wątpliwości woli Sądu, są obiektywnie i bez wątpliwości dostrzegalne w treści orzeczenia lub wprost wynikają z zestawienia tej treści z zawartością akt, a powstały z powodu technicznej niedoskonałości ujęcia rozstrzygnięcia sądu w słowach, przedstawienia stanowiska sądu w błędnej formie lub w sposób niedokładny, a więc niepełny i nieprecyzyjny. Sprostowanie nie jest środkiem prawnym służącym korekcie rozstrzygnięcia co do jego istoty. Nie jest też drogą prawną prowadzącą do wyjaśnienia znaczenia treści niejasnego orzeczenia, temu celowi służy bowiem instytucja wykładni (art. 352 k.p.c.). 

Wyrok SN z dnia 17 czerwca 2014 r., I CSK 422/13

Standard: 62257 (pełna treść orzeczenia)