Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. w sprawach wytoczonych na podstawie art. 52 k.p.
Zagadnienia procesowe w sprawach wytoczonych na podstawie art. 56 – art. 61 k.p.
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. nie jest obligatoryjne, jednakże nakłada na sąd obowiązek rozważenia wszystkich okoliczności i podjęcia decyzji w konkretnej sytuacji celowej. Zawieszenie postępowania na podstawie wskazanego przepisu jest uzasadnione tylko wtedy, jeżeli ustalenie czynu (przestępstwa) w drodze karnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej, zaś ocena w tym zakresie należy do sądu merytorycznie rozpoznającego sprawę (por. np. wyroki z dnia 21 lutego 2007 r. I CSK 412/2006 LEX nr 255609, LexPolonica nr 1909784; z dnia 14 stycznia 2009 r. IV CSK 358/2008 LEX nr 603181, LexPolonica nr 2627557 oraz z dnia 2 lutego 2010 r. II PK 157/2009 OSNP 2011/13-14 poz. 179 i powołane w nich orzecznictwo).
W sprawach o przywrócenie do pracy lub o odszkodowanie z tytułu wadliwego rozwiązania umowy o pracę stosowanie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. może uzasadniać zawieszenie postępowania do czasu zakończenia sprawy karnej toczącej się przeciwko pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy na podstawie art. 52 § 1 pkt 2 k.p. (por. uchwałę z dnia 17 sierpnia 1977 r. I PZP 34/77 OSNCP 1978/2 poz. 25), natomiast jeżeli toczy się postępowanie karne o popełnienie czynu stanowiącego przyczynę rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., to sąd pracy powinien zawiesić postępowanie, gdy dochodzi do wniosku, iż pracownik nie dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.
Wynik postępowania karnego jest bez znaczenia w razie uznania przez sąd pracy, że pracownikowi można przypisać ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (por. np. wyrok z dnia 5 marca 1999 r. I PKN 610/98 OSNAPiUS 2000/9 poz. 350).
Postanowienie SN z dnia 14 maja 2012 r., I PK 26/12
Standard: 15695
Sąd cywilny (pracy) powinien zawiesić postępowanie cywilne między innymi w razie dojścia do uzasadnionego wniosku, że w świetle dowodów przeprowadzonych w sprawie cywilnej byłoby brak podstaw do uwzględnienia powództwa, a jednocześnie nie można wyłączyć, że toczące się postępowanie karne zakończy się wyrokiem skazującym, którego ustaleniami sąd w postępowaniu cywilnym byłby związany na podstawie art. 11 k.p.c. (postanowienia SN: z dnia 5 listopada 1968 r., I PZ 60/68; dnia 5 kwietnia 1965 r., II PZ 20/65; z dnia 30 sierpnia 1983 r., IV PZ 34/83 oraz wyroki z dnia 22 grudnia 1962 r., III PR 48/62 i z dnia 5 marca 1999 r., I PKN 610/98)
Wyrok SN z dnia 2 lutego 2010 r., II PK 157/09
Standard: 26061 (pełna treść orzeczenia)