Postanowienie z dnia 1983-08-30 sygn. IV PZ 34/83

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt IV PZ 34/83

Postanowienie z dnia 30 sierpnia 1983 r.

W sprawie o odszkodowanie za niedobór nie ma z reguły podstaw do zawieszenia postępowania w sprawie cywilnej w związku z toczącym się postępowaniem karnym z tytułu ujawnionego niedoboru (art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c.), jeżeli materiał zebrany w sprawie uzasadnia uwzględnienie powództwa w całości lub w części. Dopiero jeśli sąd cywilny dojdzie do wniosku, że nie ma podstaw do obciążenia pozwanego odpowiedzialnością odszkodowawczą, zachodzą podstawy do zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

Przewodniczący: sędzia SN M. Rafacz-Krzyżanowska (sprawozdawca). Sędziowie SN: E. Jachczyk, B. Błachowska.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w G. przeciwko Zygmuntowi C. o zapłatę na skutek zażalenia powodowej Spółdzielni na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w kaliszu z dnia 11 maja 1983 r.,

postanowił uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Wojewódzki zawiesił postępowanie wszczęte przeciwko pozwanemu o spowodowanie niedoboru, do czasu ukończenia postępowania karnego. Jak wynika z uzasadnienia tego postanowienia, śledztwo wszczęte przeciwko pozwanemu zostało zawieszone, a - zdaniem Sądu Wojewódzkiego - postępowanie karne może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej, co - w przekonaniu tego Sądu - uzasadnia na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c. zawieszenie postępowania cywilnego.

Postanowienie to zostało zaskarżone przez powodową Spółdzielnię z wnioskiem o jego uchylenie.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione. Sąd Wojewódzki bez przeprowadzenia jakiegokolwiek postępowania dowodowego zawiesił postępowanie w sprawie cywilnej ze względu na toczące się przeciwko pozwanemu postępowanie karne. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego (orz. SN z dnia 22.XII.1962 r. III PR 48/62, OSPiKA z 1963 r., poz. 241) w sprawie o odszkodowanie za niedobór nie ma z reguły podstaw do zawieszenia postępowania w związku z toczącym się postępowaniem karnym z tytułu ujawnionego niedoboru (art. 177 § 1 pkt 4 k.p.c.), jeżeli materiał zebrany w sprawie uzasadnia uwzględnienie powództwa w całości lub w części. Dopiero jeśli sąd cywilny dojdzie do wniosku, że nie ma podstaw do obciążenia pozwanego odpowiedzialnością odszkodowawczą, zachodzą podstawy do zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c.

Skoro Sąd Wojewódzki nie przeprowadził jakiegokolwiek postępowania dowodowego i w związku z tym nie mógł wyrobić sobie przekonania, czy i w jakim zakresie pozwany powinien ponosić odpowiedzialność odszkodowawczą, należało orzec jak w sentencji.

OSNC 1984 r., Nr 2-3, poz. 43