Strona przedmiotowa przestępstwa poświadczenia nieprawdy
Poświadczenie nieprawdy (fałsz intelektualny art. 271 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Strona przedmiotowa czynu z art. 271 § 1 k.k. (tak samo z § 2 art. 271 k.k.) polega na poświadczeniu w dokumencie nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne, bez względu na to czy ma on znaczenie na zewnątrz, czy tylko jest wykorzystywany na wewnętrzne potrzeby. Pozbawionym normatywnego oparcia w treści wymienionego przepisu jest sprowadzanie odpowiedzialności funkcjonariusza publicznego za poświadczenie nieprawdy do sytuacji wystawiania dokumentu podmiotowi zewnętrznemu. W żadnym wypadku nie uzasadnia tego posłużenie się przez ustawodawcę w treści art. 271 § 1 k.k. pojęciem „innej osoby uprawnionej do wystawienia dokumentu”.
„Wystawienie dokumentu” nie jest znamieniem warunkującym odpowiedzialność funkcjonariusza publicznego za poświadczenie nieprawdy, ale cechą uprawnienia jakie musi posiadać osoba, która nie jest funkcjonariuszem publicznym, aby można było pociągnąć ją do odpowiedzialności za poświadczenie nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne. Dokumentami są bowiem nie tylko oficjalne pisma kierowane na zewnątrz (por. wyrok SN z dnia 20.04.2005 r., III KK 206/04). Podstawowym kryterium oceny danego pisma jako dokumentu jest to czy zawiera okoliczności, które mają znacznie prawne.
Wyrok SO w Warszawie z dnia 7 stycznia 2019 r., VI Ka 553/18
Standard: 73347 (pełna treść orzeczenia)
Restryktywne interpretowanie znamienia czasownikowego „poświadcza”, przy przestępstwie fałszu intelektualnego określonego w art. 271 § 1 k.k. prowadzi do wniosku, że nie można mówić o poświadczeniu nieprawdy w dokumencie w sytuacji, gdy to sam wystawca dokumentu przedstawia, czy stwierdza w tym dokumencie, okoliczności dotyczące jego samego.
Poświadczenie nieprawdy w dokumencie może odnosić się do sytuacji, w których wystawiający dokument podmiot potwierdza okoliczności odnoszące się do zdarzeń lub faktów dotyczących osób trzecich, nie zaś dotyczących bezpośrednio podmiotu wystawiającego dokument.
Wyrok SA Katowice z dnia 25 lutego 2015 r., II AKa 457/14
Standard: 14728 (pełna treść orzeczenia)