Używanie znaku towarowego jako przesłanka ochrony

Każda z postaci używania znaku towarowego (art. 154 p.w.p.) dotyczy używania tego znaku w obrocie gospodarczym i wymaga podejmowania powtarzających się czynności w określonym zakresie oraz celu i wiąże się z rozpoznawaniem znaku przez konsumentów.

Niewykazanie przez uprawnionego z prawa ochronnego na znak towarowy używania tego znaku w obrocie gospodarczym wyklucza istnienie sytuacji faktycznej objętej hipotezą art. 296 ust. 2 pkt 2 p.w.p.

Ochrona uprawnionego z rejestracji znaku towarowego przed konkurentami dotyczy wprowadzanych na rynek identycznych lub podobnych towarów (usług) z użyciem znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego. Ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, obejmujące ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem towarowym zarejestrowanym, następuje w obrocie gospodarczym.

Przykładowe, lecz o charakterze podstawowym, sposoby używania znaku towarowego (usługowego) wymienia art. 154 p.w.p. Wyliczenie to nie jest – jak to już wskazano – wyczerpujące, a wykazanie, że znak był eksploatowany także w innych formach, obciąża – stosownie do reguły wynikającej z art. 6 KC – powoda.

Sądy obu instancji ustaliły, że powód J.G. nie używał zarejestrowanego.

Wyrok SN z dnia 17.2.2005 r., I CK 626/04

Standard: 14334 (pełna treść orzeczenia)