Społeczna szkodliwość czynu a subiektywne przekonanie pokrzywdzonych o braku krzywdy

Art. 115 § 2 k.k. zawiera zamknięty katalog okoliczności, którymi określony czyn powinien się charakteryzować, ażeby ocenić go jako znikomo szkodliwy społecznie. Okoliczności te nie mogą być poddane interpretacji rozszerzającej zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść określonego sprawcy czynu. Wysoce naganna praktyka poprzedników oskarżonego na zajmowanym stanowisku służbowym w zakresie delegowania żołnierzy nie jest tą okolicznością, o której mowa w art. 115 § 2 k.k. i nie może być uwzględniona na jego korzyść.

Subiektywne przekonanie pokrzywdzonych, iż nie stała im się krzywda, w sposób istotny nie może wpłynąć na ocenę stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu oskarżonego, a w szczególności w kwestii zawinienia oskarżonego.

Postanowienie SN z dnia 9 września 2008 r., WZ 53/08

Standard: 14158 (pełna treść orzeczenia)