Opiniowanie co do występowania zaburzeń i preferencji seksualnych (art. 202 § 3 k.p.k.)
Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności (art. 197 – 205 k.k.) Opinia o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego (art. 202 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W przedmiotowej sprawie opinia uzyskana w toku postępowania przygotowawczego została wydana przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, przy czym jeden z nich posiadał uprawnienia biegłego z zakresu seksuologii, a także przez psychologa. Twierdzenie, że posiadanie przez jednego z biegłych lekarzy psychiatrów dwóch specjalizacji nie zwalnia prokuratora od obowiązku powołania (nadto) innego biegłego lekarza seksuologa, jest zbyt daleko idące. Sąd Apelacyjny nie podziela takiego stanowiska .
Art. 202 § 3 k.p.k. nie wskazuje na to, że biegłym seksuologiem musi być osoba inna niż biegły psychiatra.
Wymóg opiniowania przez dwóch biegłych psychiatrów jest podyktowany brakiem obiektywnych, mierzalnych i jednoznacznie weryfikowalnych kryteriów rozpoznania określonej jednostki nozologicznej w psychiatrii. W konsekwencji opinia psychiatryczna musi być wynikiem dyskusji co najmniej dwóch osób tworzących zespół. Stwierdzenie zakłóceń zdrowia psychicznego nie opiera się na wynikach badań laboratoryjnych badanego ani w ograniczonym zakresie nie jest efektem użycia aparatury, lecz jest wynikiem subiektywnej, choć opartej na głębokim doświadczeniu, oceny stanu zdrowia psychicznego osoby badanej.
Powyższe względy nie zachodzą w odniesieniu do kwestii łączenia kompetencji biegłego psychiatry i biegłego seksuologa. Przeciwnie, posiadanie przez jednego z biegłych wiadomości specjalnych z dwóch gałęzi medycyny - psychiatrii i seksuologii - wręcz sprzyja wydaniu opinii realizującej w sposób bardziej kompletny i wnikliwy postawione przed biegłymi zagadnienia. Odpada bowiem problem właściwej komunikacji i wzajemnego zrozumienia problemów analizowanych przez biegłych z poszczególnych specjalności.
Reasumując, przepis art. 202 § 3 k.p.k. nie stoi na przeszkodzie temu, aby opinia stanie zdrowia psychicznego oskarżonego z uwzględnieniem kwestii zaburzeń preferencji seksualnych została wydana przez dwóch biegłych psychiatrów, z których jeden jest jednocześnie biegłym seksuologiem.
Postanowienie SA w Gdańsku z dnia 8 stycznia 2019 r., II AKz 1077/18
Standard: 25919 (pełna treść orzeczenia)
W judykaturze nie budzi wątpliwości, że wynikająca z przepisu art. 202 § 3 k.p.k. potrzeba powołania biegłego lekarza seksuologa aktualizuje się z chwilą, gdy ujawnią się wątpliwości co do zaburzenia preferencji seksualnych oskarżonego, a rolą tego biegłego nie jest wydanie opinii odrębnej, lecz udział w wydaniu opinii kompleksowej razem z biegłymi lekarzami psychiatrami, na podstawie wspólnie przeprowadzonego badania mającego na celu ocenę stanu zdrowia psychicznego oskarżonego (zob. m.in. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 września 2013 r., I KZP 8/13, OSNKW 2013, z.10, poz. 8; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2016 r., III KK 187/15, LEX nr 1984691).
Organ ad quem nie dostrzegł kardynalnego błędu, jaki popełnił organ prowadzący postępowanie przygotowawcze dopuszczając dowód z tejże opinii. Prokurator. wydał bowiem trzy odrębne postanowienia: postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów w celu wydania opinii w zakresie poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia zarzuconych mu czynów i jego zdolności do udziału w postępowaniu oraz prowadzenia obrony w sposób samodzielny i rozsądny; postanowienie o dopuszczeniu do udziału w wydaniu tej opinii biegłego psychologa; postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego seksuologa w celu wydania opinii na temat rozwoju psychoseksualnego podejrzanego, przejawiania przez niego zaburzeń seksualnych, w szczególności zaburzeń preferencji psychoseksualnych, zaburzeń osobowości oraz konieczności umieszczenia w zakładzie zamkniętym lub skierowania na leczenie ambulatoryjne.
W konsekwencji tych orzeczeń biegli lekarze psychiatrzy i biegły psycholog wydali jedną wspólną opinię (psychiatrycznopsychologiczną), a biegły lekarz seksuolog odrębną opinię seksuologiczną.
Wyrok SN z dnia 4 grudnia 2018 r., II KK 114/18
Standard: 19556 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 29129
Standard: 27158
Standard: 19557