Poświadczenie nieprawdy przez kuratora sądowego w sprawozdaniu

Status sprawozdania kuratora jako dokumentu zależy od indywidualnej oceny okoliczności konkretnej sprawy; sprawozdanie kuratora sądowego zawierające w sobie kategoryczne stwierdzenie o wykonaniu obowiązku naprawienia szkody uznać należy za dokument w rozumieniu art. 271 § 1 k.k.

Dane zawarte w sprawozdaniu kuratora mają swój wymiar prawny, zwłaszcza gdy dotyczą kwestii wykonania nałożonych na skazanego obowiązków. O ile w sprawozdaniu mogą się znaleźć spostrzeżenia kuratora, jego wrażenia dotyczące osoby dozorowanej lub informacje opatrzone zastrzeżeniem, że zostały uzyskane od dozorowanego, członków jego rodziny i nie były weryfikowane i wówczas takie sprawozdanie może nie być dokumentem w rozumieniu art. 271 § 1 k.k., to sprawozdanie zawierające w sobie kategoryczne stwierdzenie o wykonaniu obowiązku naprawienia szkody uznać należy jednak za dokument w rozumieniu tego przepisu.

Status sprawozdania kuratora jako do kumentu zależy zatem od indywidualnej oceny, to faktyczna ocena w konkretnej sprawie decyduje o tym, czy sprawozdanie kuratora będzie uznane za dokument (zob. wyrok SN z dnia 20 kwietnia 2005 r., III KK 206/04). Przy ocenie tej z punktu widzenia treści art. 271 § 1 k.k. istotne jest także, że w sprawozdaniu Marka L. potwierdzono, niezgodnie z rzeczywistością, okoliczność o znaczeniu prawnym.

Sprawozdania Marka L. trafiały do sądu, stając się podstawą rozstrzygnięcia co do zarządzenia wykonania kary. To, że do wykonania tego nie doszło zdaje się być bezpośrednią konsekwencją stwierdzeń zawartych w sprawozdaniach Marka L.. Okolicznością, która powinna być brana pod uwagę przy ocenie charakteru sprawozdania kuratora w przedmiotowej sprawie jest również kwestia zaufania do treści zawartych w sprawozdaniu. Skoro sporządziła je osoba, która ze względu na swoje uprawnienia daje szczególną gwarancję rzetelności tych zapisów, a taką osobą jest zawodowy kurator sądowy, to spełniony jest jeszcze jeden z istotnych warunków uznania danego zapisu za dokument.

Postanowienie z dnia 18 grudnia 2013 r., III KK 392/13

Standard: 13753 (pełna treść orzeczenia)