Umyśle ukrycie testamentu spadkodawcy (art. 928 § 1 pkt 3 k.c.)

Spadkobierca, który umyślnie ukrył testament spadkodawcy (art. 928 § 1 pkt 3 k.c.), może być uznany za niegodnego, jeśli jest spadkobiercą dziedziczącym po tym spadkodawcy, który sporządził testament.

Artykuł 928 § 1 pkt 3 KC stanowi w rozważanym zakresie, że spadkobierca może być uznany przez sąd za niegodnego, jeśli umyślnie ukrył testament spadkodawcy. Przepis ten, jako jeden z ogólnych, powinien - jak wyżej wspomniano - mieć na względzie stosunek między spadkodawcą a spadkobiercą. Istotnie, analiza znaczenia zwrotów użytych w tekście art. 928 § 1 pkt 3 KC wskazuje, że dotyczy on spadkobiercy danego spadkodawcy, a mianowicie - spadkobiercy spadkadawcy, który sporządził testament.

Odpowiedź ta znajduje potwierdzenie w dyspozycji art. 929 KC, który głosi, że z żądaniem uznania za niegodnego można wystąpić nie później niż przed upływem lat trzech od otwarcia spadku. Gdyby bowiem przepis ten pozwalał liczyć bieg wspomnianego terminu od otwarcia spadku po poprzednim spadkodawcy, to musiałoby to wynikać z jego treści, a ponadto - musiałby on przewidywać termin dłuższy od przyjętego.

Uchwała SN z dnia 11 lipca 1973 r., III CZP 38/73

Standard: 19344 (pełna treść orzeczenia)