Przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa (art. 44 § 1 k.k.)
Przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa (art. 44 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 44 § 1 k.k. dotyczy przepadku przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa (producta sceleris), a więc takich, które zostały uzyskane w następstwie realizacji znamion przestępstwa, co wymaga ustalenia bezpośredniego związku pomiędzy określonym przedmiotem, który ma być objęty przepadkiem, a popełnionym przestępstwem (zob. wyr. SN z 21 października 1974 r., II KR 186/74, OSNPG 1975, z. 3, poz. 34; wyr. SN z 15 kwietnia 2008 r., II KK 29/08, Lex nr 388435).
Wyrok SN z dnia 29 października 2015 r., IV KK 187/15
Standard: 13059 (pełna treść orzeczenia)
Pojęcie "przedmiotu przestępstwa" odnosi się do kategorii przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, czyli takich, które uzyskane zostały w wyniku realizacji znamion określonego przestępstwa. Orzeczenie tej postaci przepadku musi być zawsze poprzedzone ustaleniem bezpośredniego związku pomiędzy określonym przedmiotem, który ma nim być objęty, a popełnionym przestępstwem rozpoznawanym w danej sprawie (zob. wyrok SN z 31 marca 2005 r., sygn. akt IV KK 75/05, Lex 148222). Stosowanie tego przepisu możliwe jest jedynie w związku ze skazaniem za popełnienie któregoś z przestępstw enumeratywnie w nim wskazanych. Należy zatem uznać, że przepadkiem mogą być objęte przedmioty ściśle w ustawie oznaczone, będące przedmiotem czynności wykonawczej któregoś z wyszczególnionych w omawianym przepisie przestępstw.
Wyrok TK z dnia 28 października 2015 r., SK 59/13, OTK-A 2015/10/162, Dz.U.2015/2014
Standard: 3983 (pełna treść orzeczenia)