Ochrona danych osobowych w postępowaniu karnym

Nie ulega wątpliwości, że ochrona danych osobowych obejmujących informacje medyczne ma podstawowe znaczenie dla korzystania z prawa do poszanowania prywatnej sfery życia. W orzecznictwie przyjmuje się w związku z tym, że jeżeli przetworzenie danych osobowych stanowi naruszenie prawa do prywatności, zainteresowany może dochodzić ochrony na podstawie art. 23 i 24 k.c. (zob. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2004 r., III CK 442/02, M. Prawn. 2013, nr 15, s. 817, z dnia 15 lutego 2008 r., I CSK 358/07, OSNC 2009, nr 4, poz. 63, z dnia 24 czerwca 2014 r., I CSK 532/13, OSNC 2015, nr 5, poz. 61, i z dnia 11 lutego 2015 r., I CSK 868/14, M. Pr. Bank. 2015, nr 10, s. 8). Trzeba jednak podkreślić, że konieczną przesłanką dla udzielenia ochrony przewidzianej w art. 24 § 1 k.c. jest przesłanka bezprawności.

Za bezprawne uważa się natomiast działanie naruszające dobro osobiste, które jest sprzeczne z normami prawnymi, a w szerokim ujęciu także z porządkiem prawnym i zasadami współżycia społecznego.

Zakres i sposób działania prokuratora prowadzącego śledztwo, a więc także granice dopuszczalnego wkroczenia przez niego w sferę dóbr osobistych stron i innych uczestników postępowania przygotowawczego, wyznaczają przepisy prawa procesowego. Bezprawność czynności prokuratora prowadzącego śledztwo musi przy tym wynikać z oczywistych rażących błędów w zakresie stosowania przepisów procesowych lub stanowić działanie wykraczające w sposób oczywisty i niepodlegający dyskusji poza te przepisy (zob. w odniesieniu do bezprawności czynności sędziego wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2014 r., II CSK 407/13, OSNC 2015, nr 4, poz. 47).

Wyrok SN z dnia 22 marca 2017 r., III CSK 94/16

Standard: 12803 (pełna treść orzeczenia)