Przechowanie w hotelach, domach wczasowych, schroniskach, domach pracy twórczej, pensjonatach

Odpowiedzialność prowadzącego hotel pracowniczy za szkody w mieniu wniesionym do tego hotelu przez zakwaterowanego w nim pracownika opiera się na zasadach określonych w art. 846 i nast. k.c.

Wykształciły się dwa zasadnicze poglądy w kwestii odpowiedzialności prowadzącego hotel pracowniczy za szkodę w mieniu wniesionym przez zakwaterowanego w nim pracownika. Według pierwszego zakład prowadzący hotel pracowniczy odpowiada według zasad odnoszących się do utrzymujących hotele i podobne zakłady, tj. na podstawie art. 846 i nast. k.c., pogląd przeciwny zaś wyłącza stosowanie powyższych zasad w takich przypadkach przede wszystkim dlatego, że pobyt w hotelu pracowniczym trwa zwykle długo i zakwaterowanie w nim spełnia funkcję mieszkania zastępczego. W takim zaś zakresie odpowiedzialność prowadzącego hotel pracowniczy wynikałaby z podstaw określonych w art. 471 k.c.

Wzmożona odpowiedzialność utrzymującego hotel lub podobny mu zakład za rzeczy wniesione przez osobę korzystającą z czasowego pobytu w pomieszczeniu na ten cel przeznaczonym wynika z zasady ryzyka, jest odpowiedzialnością obiektywną, niezależną od winy własnej prowadzącego hotel lub podobny zakład bądź zatrudnionych osób. Odpowiedzialność tę ustawodawca uzależnia przede wszystkim od tego, ażeby podmiotem odpowiedzialnym był utrzymujący zarobkowo hotel lub podobny zakład. Takim podmiotem jest każdy zakład hotelarski utrzymywany zarobkowo, którego celem działalności jest czasowe zakwaterowanie osób.

Hotel jest zakładem przeznaczonym do zawodowego i odpłatnego udzielania gościny, głównie przez umożliwienie zamieszkiwania bądź noclegu. Jako zakłady podobne - w rozumieniu art. 846 k.c. - traktowane są dostępne ogólnie schroniska turystyczne, domy wycieczkowe, domy pracy twórczej, pensjonaty oraz domy wczasowe.

Odpowiedzialność powyższa wynika z faktu zapewnienia locum osobom korzystającym z hotelu bądź podobnego zakładu i w związku z tym wniesieniem rzeczy osobistych do ich pomieszczeń. Drugą przesłanką, od której uzależniona jest odpowiedzialność z art. 846 k.c., jest element zarobkowości. Jest rzeczą oczywistą, że każdy hotel ogólnie dostępny komunalny czy turystyczny ustala zasady odpłatności zapewniające osiągnięcie zysku, należność zaś za korzystanie z nich obciąża gościa hotelowego. Gdy chodzi o inne zakłady, których celem nie jest prowadzenie bezpośrednio działalności zarobkowej, a przyjmowanie gości na pobyt czasowy połączone jest z działaniem profilaktycznym bądź leczniczym, to - jak wielokrotnie wyjaśnione zostało w orzecznictwie - pojęcie zarobkowości wiązać należy z zawodową działalnością finansową wyspecjalizowanych służb z funduszy publicznych bądź też w przypadku ośrodków zakładowych opłacanych częściowo przez osobę korzystającą z wypoczynku lub leczenia, a częściowo ze środków wypracowanych przez załogę danego zakładu produkcyjnego (funduszu socjalnego).

Przez wprowadzenie pojęcia zarobkowości ustawodawcy chodziło o wyłączenie od wzmożonej odpowiedzialności takich osób, które udzielają gościny dorywczo i filantropijnie.

Uchwała SN z dnia 29 maja 1987 r., III CZP 24/87

Standard: 12781 (pełna treść orzeczenia)

Przepisy o odpowiedzialności utrzymujących hotele i podobne zakłady (art. 846 - 852 k.c.) stosuje się także do prowadzącego nie zarobkowo dom wczasowy.

Uchwała SN z dnia 24 września 1986 r., III CZP 60/86

Standard: 12780