Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Przywrócenie terminu od prawomocnego orzeczenia

Przywrócenie terminu (art. 168 k.p.c.)

Postępowanie wywołane wnioskiem o przywrócenie terminu z reguły traktuje się jako wpadkowe względem postępowania głównego, a samo jego wszczęcie nie ma znaczenia dla oznaczenia momentu, w którym wyrok się uprawomocni (por. uchwałę Sądu Najwyższego z 24 lutego 2009 r., III CZP 127/08), choć jego zakończenie może taki wpływ wykazywać przez zniweczenie formalnej prawomocności uzyskanej już wcześniej. Nie oznacza to jednak, że przywrócenie terminu do wniesienia zwykłego środka zaskarżenia wyroku zniweczy wszystkie skutki jego formalnej prawomocności uzyskanej uprzednio.

Jeśli w związku z upływem terminu określonego w art. 754[1] k.p.c., obliczonego od uprawomocnienia się wyroku uwzględniającego zabezpieczone roszczenie, upadnie zabezpieczenie udzielone temu roszczeniu, to przywrócenie terminu do zaskarżenia wyroku nie spowoduje wzruszenia tego skutku, bo musiałoby się ono wiązać z przywróceniem zabezpieczenia w formie, w której go udzielono.

Przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia od orzeczenia, o ile nastąpi w otwartym terminie do upadku zabezpieczenia, może natomiast przerwać bieg miesięcznego terminu ustalonego w art. 754[1] k.p.c. To samo odnosi się do wzruszenia formalnej prawomocności wyroku w związku z jego uchyleniem po rozpoznaniu nadzwyczajnych środków zaskarżenia.

Uchwała SN z dnia 18 października 2013 r., III CZP 64/13

Standard: 22503 (pełna treść orzeczenia)

Nie sposób podzielić stanowiska, że przywrócenie terminu nie jest możliwe wówczas, gdy orzeczenie sądowe formalnie się uprawomocniło się. Przecież dość typowym przypadkiem jest sytuacja, gdy następuje przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od orzeczenia, które formalnie się uprawomocniło wobec niedokonania czynności procesowej w terminie (wniesienia apelacji).

Art. 168 § 2 k.p.c. wyłącza możliwość przywrócenia tylko wówczas, jeżeli uchybienie terminu nie pociąga za sobą ujemnych dla strony skutków procesowych, a ograniczenie czasowe w przedmiocie przywrócenia terminu zawiera art. 169 § 4 k.p.c. stanowiąc, że po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w wypadkach wyjątkowych, przy czym ten roczny okres liczy się od daty kiedy upłynął uchybiony termin. Jest przecież oczywiste, że w tym czasie formalnie uprawomocni się orzeczenie sądowe. Wskazać tu można na treść art. 172 k.p.c., który stanowi, że wprawdzie zgłoszenie wniosku o przywrócenie terminu nie wstrzymuje postępowania w sprawie ani wykonania orzeczenia (a przecież wykonaniu podlega orzeczenie prawomocne), to sąd może wstrzymać m.in. wykonanie orzeczenia.

Wyrok SN z dnia 21 lutego 2007 r., I CNP 71/06

Standard: 11759 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.