Odpowiedzialność pełnomocnika za zaniedbania personelu administracji kancelarii adwokackiej

Pełnomocnik wnioskodawcy powołuje się na okoliczność, że obowiązek wysłania apelacji został scedowany na pracownika, który zwyczajowo nie zajmuje się tym, przez co nie miał świadomości istotności upływu terminu do złożenia apelacji i wysłał ją dzień po terminie. To wyjaśnienie nie jest wystarczające do przyjęcia, że żalący nie ponosi winy w uchybieniu terminu.

Ewentualne zaniedbania pełnomocnika reprezentującego żalącego nie wyłączają negatywnych dla żalącego konsekwencji procesowych (por. postanowienia SN z dnia 27 października 2009 r., II UZ 35/09, z dnia 28 listopada 2007 r. V CZ 105/07, z dnia 30 maja 2007 r. II CSK 167/07), zaś pełnomocnika obciążają zaniechania osób, którymi się posługuje (por. postanowienie SN z dnia 27 sierpnia 2015 r., III CZ 39/15).

Przeszkoda, uzasadniająca przyjęcie uprawdopodobnienia braku winy, zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności było niemożliwe albo nie można było oczekiwać od strony, że w danych okolicznościach zachowa dany termin procesowy. Takiej kwalifikacji niewątpliwie nie podlega sytuacja, w której pracownik kancelarii pełnomocnika nie miał świadomości istotności upływu terminu do złożenia apelacji przez co wysłał ją dzień po terminie.

Obowiązkiem pełnomocnika działającego z należytą starannością jest taki podział zadań w kancelarii, aby poszczególne czynności wykonywały osoby mające odpowiednie, dla danej czynności, przygotowanie merytoryczne.

Postanowienie SN z dnia 5 maja 2016 r., II CZ 22/16

Standard: 11846 (pełna treść orzeczenia)

Pełnomocnika obciążają zaniechania osób, którymi się posługuje, w tym również pracowników wykwalifikowanych, od której można wymagać staranności większej. Formalnie prawidłowa organizacja pracy na odcinku przyjmowania korespondencji i powiadamiania pełnomocnika o terminach rozpraw nie uwalnia go od następstw wadliwego wykonania czynności przez pracownika.

Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, przeszkoda, uzasadniająca przyjęcie uprawdopodobnienia braku winy, zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności w ogóle (w sensie obiektywnym) było niemożliwe albo nie można było oczekiwać od strony, że w danych okolicznościach zachowa dany termin procesowy (postanowienia SN z dnia 11 sierpnia 2004 r., II CZ 86/04, z dnia 26 stycznia 2011 r., I UZ 165/10, z dnia 28 września 2011 r., I CZ 81/11, z dnia 18 grudnia 2013 r., I CZ 92/13). Takiej kwalifikacji nie podlega sytuacja, w której pracownik kancelarii pełnomocnika, zastępujący pracownika zajmującego się odbiorem korespondencji, wadliwie wykona wewnętrzne procedury dotyczące odnotowania terminu rozprawy.

Postanowienie SN z dnia 27 sierpnia 2015 r., III CZ 39/15

Standard: 11844 (pełna treść orzeczenia)

Zaniedbania osób, którymi posłużyła się strona (pełnomocników, pracowników kancelaryjnych lub administracyjnych), obciąża stronę, w efekcie czego nie można uznać, że nie ponosi ona winy w uchybieniu terminu (por. np. postanowienia z dnia 12 marca 1999 r., I PKN 76/99; z dnia 11 sierpnia 2004 r., II CZ 86/04; z dnia 4 listopada 2011 r., I CZ 119/11).

Postanowienie SN z dnia 16 czerwca 2015 r., I PZ 3/15

Standard: 11845 (pełna treść orzeczenia)