Postanowienie z dnia 2009-10-27 sygn. II UZ 35/09

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt II UZ 35/09

POSTANOWIENIE

Dnia 27 października 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)

SSN Katarzyna Gonera

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku Ł. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w E. o rentę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 października 2009 r., zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. akt III AUa (…),

1. oddala zażalenie,

2. przyznaje adw. B. G. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego w (…) kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) powiększoną o kwotę podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej wykonywanej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2009 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…) w sprawie o rentę na skutek wniosku Ł. W. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 12 stycznia 2009 r. z uzasadnieniem - postanowił oddalić wyżej wymieniony wniosek o przywrócenie terminu i odrzucił wniosek o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku z uzasadnieniem. Sąd stwierdził, że wyżej wymieniony wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem w niniejszej sprawie nie zostały spełnione wymagania określone w art. 168 k.p.c. Przepis ten wymienia dwie przesłanki, które muszą występować łącznie by wniosek o przywrócenie terminu mógł być uwzględniony. Jedną z nich jest brak winy strony w uchybieniu terminu. Dla uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania danej czynności procesowej konieczne jest uprawdopodobnienie przez stronę, że do uchybienia terminu doszło bez jej winy. W niniejszej sprawie nie można było przyjąć, że do uchybienia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia Sądu drugiej instancji doszło bez winy wnioskodawczyni, skoro w rozpoznawanej sprawie brak złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego przez adwokat J. N., jak wynika to z jej pisma z 13 maja 2009 r., nie był skutkiem jej błędu, a efektem uzgodnień poczynionych z wnioskodawczynią w tym zakresie, które następnie uległy zmianie. Zważywszy zatem na przedstawioną argumentację uznać należało, że przekroczenie przez ubezpieczoną terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku nie zostało w żaden sposób usprawiedliwione, co wyklucza możliwość przywrócenia jej terminu do dokonania tej czynności, dlatego na mocy art. 168 k.p.c. Sąd Apelacyjny wniosek w tym zakresie oddalił. Konsekwencją zaś orzeczenia oddalającego wniosek o przywrócenie terminu było odrzucenie wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem jako złożonego po terminie, o czym Sąd orzekł na podstawie art. 387 k.p.c. w zw. z art. 168 k.p.c.

W zażaleniu na postanowienie Sądu drugiej instancji wnioskodawczyni wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia stwierdzając, że narusza ono art. 387 k.p.c. w związku z art. 168 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, że skarżąca w sposób zawiniony uchybiła terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i doręczenie go wraz uzasadnieniem.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione. Brak jest podstaw do podważenia stanowiska Sądu Apelacyjnego, które zostało oparte na wyczerpującej analizie okoliczności faktycznych i prawidłowej ich ocenie prawnej. Stanowisko to jest zgodne z utrwalonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem (por. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 13 marca 2000 r., IV CKN 841/00, niepubl., z dnia 23 lipca 2002 r., II CZ 72/02, niepubl. i z dnia 3 grudnia 2003 r., I CZ 139/03, niepubl., z dnia 10 lutego 2000 r., II CKN 950/99,. Niepubl. z dnia 30 maja 2007 r. w sprawie II CSK 167/07 LEX nr 346193, z dnia 14 lutego 2000 r., II CKN 1042/99, nie publ.), zgodnie z którym w myśl art. 168 § 1 k.p.c. przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej może nastąpić tylko w razie, gdy strona nie dokonała czynności procesowej w terminie bez swojej winy. Przez stronę należy przy tym rozumieć także pełnomocnika strony, a jego błąd procesowy obciąża stronę. Z kolei wniosku o przywrócenie terminu nie można opierać na tym, że to nie strona, a jej pełnomocnik zaniedbał dokonania czynności procesowej. W takiej sytuacji skarżąca winna uprawdopodobnić, że uchybienie terminu nastąpiło z przyczyn niezawinionych przez pełnomocnika strony.

Wobec tego, że żaląca się nie wykazała, iż uchybienie terminu nastąpiło z przyczyn niezawinionych przez jej pełnomocnika, stanowisko Sądu Apelacyjnego o braku podstaw do przywrócenia przedmiotowego terminu trzeba uznać za zasadne, co w konsekwencji oznacza, że postanowienie o odrzuceniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku z uzasadnieniem było prawidłowe.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 398¹⁴ w związku z art. 394¹ § 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.