Dochodzenie alimentów za okres poprzedzający wytoczenie powództwa

Z uwagi na charakter świadczeń alimentacyjnych przeznaczonych na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej, domaganie się ich za okres poprzedzający wytoczenie powództwa może być uzasadnione tylko wówczas, gdy pozostają z tego okresu nie zaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże potrzeb.

Powyższa zasada obowiązuje również przy dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych na podstawie art. 60 k.r.o.

Żądanie małżonka rozwiedzionego, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania (art. 60 § 1 k.r.o), jak również żądanie byłego małżonka od drugiego małżonka rozwiedzionego uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia przyczynienia się w odpowiednim zakresie do zaspokajania jego usprawiedliwionych potrzeb (art. 60 § 2 k.r.o.), mają ten sam charakter, co alimenty przewidziane w art. 128 i następne k.r.o. Celem ich bowiem jest dostarczenie środków na zaspokojenie potrzeb podstawowych czy też usprawiedliwionych osoby uprawnionej. Nie można więc przyjąć, że prawo dochodzenia takich świadczeń przysługuje uprawnionemu za okres wsteczny niezależnie od istnienia potrzeb.

Wyrok SN z dnia 8 czerwca 1976 r., III CRN 88/76

Standard: 11574 (pełna treść orzeczenia)