Zrzeczenie się bez powodu prawa majątkowego lub zatrudnienia (art. 136 k.r.o.)
Obowiązek alimentacyjny (art. 128 – 144[1] k.r.o.
Ocena, czy w konkretnej sytuacji zachodzi ważny powód zależy od tego, czy przyczyna zmiany lub zaniechania zatrudnienia sama przez się lub w powiązaniu z innymi okolicznościami usprawiedliwia zmniejszenie zakresu obowiązku alimentacyjnego lub przerzucenie go w całości lub w części na inne osoby współzobowiązane do alimentacji lub zobowiązane dopiero w dalszej kolejności. Jest rzeczą oczywistą, że ważnym powodem jest np. utrata sił, kwalifikacji, zdolności do zajmowanego dotychczas stanowiska lub dotychczasowego sposobu zarobkowania. Nie będą natomiast ważnym powodem przejściowe trudności lub nawet trwałe, jeżeli nie powodują poważnej szkody w osobistych dobrach zobowiązanego.
Zaprzestanie pracy zarobkowej dla studiów wyższych może wchodzić w rachubę jako ważny powód. Ale tylko wówczas, gdy nie pociągnie to za sobą dotkliwego uszczerbku dla uprawnionego do alimentacji i nie będzie stanowić takiego dodatkowego obciążenia innych zobowiązanych, któremu nie są w stanie sprostać.
Orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58
Standard: 11572 (pełna treść orzeczenia)
Ocena ważnego powodu zależy od tego, czy przyczyna zaniechania lub zmiany zatrudnienia na mniej korzystne sama przez się lub w powiązaniu z innymi okolicznościami, usprawiedliwia zmniejszenie zakresu obowiązku alimentacyjnego albo przerzucenie go w całości lub w części na inne osoby zobowiązane do alimentacji w tej samej lub dalszej kolejności. Z tej perspektywy ograniczenie aktywności zawodowej w celu podniesienia w nieodległej przyszłości swych kwalifikacji zawodowych a tym samym i możliwości płatniczych może być uzasadnione interesem zarówno zobowiązanego, jak i uprawnionego. Tym samym może uzasadniać „wzmożony” na ten czas obowiązek alimentacyjny innych osób.
Orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58
Standard: 11573 (pełna treść orzeczenia)