Opieka naprzemienna w ustawie o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci

Wskazówką dla tego, jak rozumieć opiekę naprzemienną, są znowelizowane przepisy kodeksu postępowania cywilnego: art. 582[1]; § 4, art. 598[22]; art. 756[2] § 1 pkt 3 wskazujące na stan, w którym dziecko w powtarzających się okresach mieszka z każdym z rodziców. 

Analiza przepisów art. 4 i 5 ust. 2a u.w.d. wskazuje, że podzielone świadczenie wychowawcze przysługuje obojgu rodzicom, jeżeli orzeczenie sądu w przedmiocie opieki nad dzieckiem przewiduje sprawowanie przez rodziców opieki nad wspólnym dzieckiem w porównywalnych powtarzających się okresach, przy czym obowiązujące przepisy nie wymagają równego podziału obowiązków czy czasu wykonywania opieki przez poszczególnych rodziców 

Wyrok NSA z dnia 14 maja 2024 r., I OSK 1695/22

Standard: 86409 (pełna treść orzeczenia)

Opieka naprzemienna związana jest z wykonywaniem władzy rodzicielskiej i sprawowaniem pieczy nad dzieckiem. W przypadku pieczy naprzemiennej chodzi o cykliczne, naprzemienne zamieszkiwanie dziecka z każdym z rodziców (A. Pośpiech [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. M. Fras, M. Habdas, Warszawa 2021, art. 107).

Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami obojgu rodzicom z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci przy matce. Jednocześnie Sąd ustalił dla ojca prawo do kontaktów z córkami w co drugi weekend, w każdą środę po zajęciach szkolnych, a w razie ich braku od godz. 15:00 do czwartku do godz. 19:00, przez połowę wakacji oraz ferii zimowych. Wskazany w powyższym wyroku zakres kontaktów ojca z córkami nie wskazuje na cykliczność zamieszkiwania dzieci u każdego z rodziców, a w konsekwencji na naprzemienność opieki, choć wskazuje na powtarzalny charakter spotkań z ojcem i pobytów u niego. Okresy tych pobytów nie są jednak porównywalne z okresami zamieszkiwania z matką. W tym zakresie istnieje wyraźna dysproporcja na rzecz matki, nie można zatem mówić o opiece naprzemiennej w rozumieniu art. 5 ust. 2a u.p.p.w.d., a w konsekwencji o naruszeniu powyższego przepisu przez Sąd I instancji.

Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2024 r., I OSK 1975/22

Standard: 86414 (pełna treść orzeczenia)

Przepis art. 5 ust. 2a u.p.p.w.d. jest regulacją wyjątkową wobec art. 4 ust. 2 u.p.p.w.d., a wyjątki nie powinny być interpretowane rozszerzająco.

Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 2024 r., I OSK 923/23

Standard: 86413 (pełna treść orzeczenia)