Wznowienie postępowania cywilnego w razie uwzględnienia skargi przez ETPCz
Wznowienie postępowania będącego następstwem wyroku TK i ETPCz (art. 399 § 2 i art. 401[1] k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Prawo Unii, a w szczególności zasady równoważności i skuteczności, należy interpretować w ten sposób, że nie zobowiązuje ono sądu krajowego do rozszerzenia środka zaskarżenia przewidzianego w prawie krajowym – umożliwiającego wznowienie zakończonego prawomocnym orzeczeniem krajowym postępowania karnego wyłącznie w przypadku naruszenia europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisanej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 r. lub jednego z jej protokołów – na naruszenia prawa Unii, w szczególności na naruszenia prawa podstawowego zagwarantowanego w art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i w art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w Schengen (Luksemburg) w dniu 19 czerwca 1990 r., która weszła w życie dnia 26 marca 1995 r.
Wyrok TSUE z dnia 24 października 2018 r., C-234/17
Standard: 74444 (pełna treść orzeczenia)
W państwach członkowskich Rady Europy brak jednolitego podejścia do ponownego rozpoznania sprawy cywilnej na płaszczyźnie krajowej jako skutku wyroku ETPCz uwzględniającego skargę indywidualną złożoną na podstawie art. 34 EKPCz. W świetle kodeksu postępowania cywilnego wyrok ETPCz, stwierdzający naruszenie art. 6 ust. 1 EKPCz, nie stanowi de lege lata podstawy wznowienia postępowania (por. uchwałę SN z dnia 30 listopada 2010 r., III CZP 16/10). Rozwiązanie to, przy uwzględnieniu, że naruszenie art. 6 ust. 1 EKPCz nie ma ciągłego charakteru (continuing violation), nie koliduje z postanowieniami Konwencji (por. uchwałę SN z dnia 30 listopada 2010 r., III CZP 16/10, a także niedawny wyrok ETPCz (Wielka Izba) z dnia 5 lutego 2015 r., nr 22251/08, Bochan przeciwko Ukrainie i - dla porównania - dotyczący spraw karnych wyrok ETPCz (Wielka Izba) z dnia 12 lipca 2017 r., nr 19867/12, Moreira Ferreira przeciwko Portugalii.
W piśmiennictwie i w judykaturze zwraca się uwagę, że przyczyną wznowienia postępowania mogą stać się okoliczności stwierdzone w wyroku ETPCz, o ile mieszczą się w kręgu ustawowych podstaw wznowienia (por. powołaną uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 2010 r., III CZP 16/10). Podstawą wznowienia są wówczas te okoliczności, nie zaś sam wyrok ETPCz, który co do zasady nie ma w tym przypadku konstytutywnego znaczenia. Wyrok ETPCz - w ramach wykładni przyjaznej postanowieniom Konwencji - może jednak rzutować na ocenę, czy stwierdzone w nim okoliczności wypełniają ustawowe podstawy wznowienia postępowania.
Postanowienie SN z dnia 10 listopada 2017 r., V CO 96/17
Standard: 47338 (pełna treść orzeczenia)