Wykazanie w pozwie okoliczności uzasadniające właściwość sądu (art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c.)
Warunki formalne pozwu (art. 187 k.p.c.) Właściwość przemienna (art 31 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Na podstawie art. 197 § 1 pkt 2 k.p.c. w pozwie należy przytoczyć w miarę potrzeby okoliczności uzasadniające właściwość sądu.
W judykaturze przyjmuje się, iż to na powodzie, który zamierza skorzystać z możliwości wyboru pomiędzy właściwością ogólną a przemienną, spoczywa ciężar procesowy wskazania i uzasadnienia okoliczności uzasadniających taką właściwość. Jeżeli powód tego nie uczyni, to należy zastosować przepisy o właściwości ogólnej, bowiem brak wskazania okoliczności uzasadniających właściwość sądu nie stanowią braków formalnych oraz nie podlegają uzupełnieniu na podstawie art. 130 k.p.c. (uchwała SN z dnia 21 listopada 2006 r., sygn. akt III CZP 101/06).
Postanowienie SO w Szczecinie z dnia 18 września 2017 r., VIII Gz 276/17
Standard: 10582 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c., powód powinien wskazać - w miarę potrzeby (verba legis) - okoliczności uzasadniające właściwość sądu. Powinność ta dotyczy przypadków, w których właściwość sądu nie wynika bezpośrednio z innych obligatoryjnych elementów pozwu (np. z oznaczenia miejsca zamieszkania lub siedziby pozwanego; por. art. 126 § 2 pkt 1 w związku z art. 187 § 1 k.p.c.). Powód jest zobowiązany je wskazać np. wtedy, gdy właściwość sądu opiera się na umowie (art. 46 k.p.c.) albo - w wypadku właściwości przemiennej (art. 31–37 k.p.c.) - zależy od jego wyboru (por. uz. uchwały SN z dnia 21 listopada 2006 r., III CZP 101/06).
Okoliczności uzasadniające właściwość sądu – wynikające z obligatoryjnych elementów pozwu lub przedstawiane przez powoda odrębnie „w miarę potrzeby” - pozwalają sądowi, do którego wpłynął pozew, na stwierdzenie, czy jest sądem właściwym, a jeżeli nie, umożliwiają mu przekazanie sprawy sądowi właściwemu (art. 200 § 1 k.p.c.).
Zarządzenie SN z dnia 9 marca 2016 r., III CO 10/16
Standard: 48036 (pełna treść orzeczenia)