Sprzeczność czynności interwenienta z czynnościami strony (art. 79 k.p.c.)
Uprawnienia interwenienta ubocznego (art. 79 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Za sprzeczne z czynnościami i oświadczeniami strony uznać należy takie czynności lub oświadczenia, które w sposób wyraźny wzajemnie się wyłączają ze względu na odmienną treść i intencje strony oraz interwenienta ubocznego.
Samo oparcie stanowiska interwenienta na odmiennej argumentacji prawnej od dotychczas prezentowanej przez stronę, do której przystąpił, nie przesądza wystąpienia w sprawie sprzeczności, o której mowa w art. 79 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 2025 r., I CSK 1351/24
Standard: 88588 (pełna treść orzeczenia)
Pomimo tego, że art. 79 kpc stanowi, że czynności interwenienta ubocznego nie mogą pozostawać w sprzeczności z czynnościami i oświadczeniami strony, do której interwenient przystąpił, w ocenie Sądu Apelacyjnego, pozwany jako interwenient uboczny w sprawie IX GC 127/11 mógł zaskarżyć postanowienie o umorzeniu postepowania. Czynność ta nie mogłaby być uznaną za sprzeczną z czynnościami strony do której interwenient przystąpił. O czynności procesowej interwenienta sprzecznej z czynnościami strony do której intwerwenient przystąpił można mówić tylko wówczas gdy zachowanie strony ma postać określonego aktywnego zachowania się strony. Zachowanie bierne, niepodjęcie przez stronę określonej czynności procesowej, niewniesienie zażalenia, krótko mówiąc zaniechanie, nie stanowi czynności procesowej, chociaż z niego stosownie do poszczególnych przepisów kpc mogą wynikać różne ujemne skutki procesowe.
Dlatego też nie można czynności procesowej interwenienta ubocznego uznać za sprzeczną z czynnością strony, do której przystąpił, tylko z tej racji, że strona zaniechała świadomie lub nieświadomie określonej czynności procesowej. Dokonana przez interwenienta ubocznego w takiej sytuacji czynność może być zgodna z wolą strony lub jej interesem.
Sprzeczność czynności procesowych w rozumieniu art. 82 k.p.c musi być ewidentna, wynikać z zestawienia dwóch czynności, a nie tylko dorozumiana. Należy przy tym mieć na uwadze to, że stronie, co już zostało zaznaczone, przysługuje uprawnienie do odwołania czynności interwenienta ubocznego [ tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 10 listopada 1982 r. II CZ 121/82]. Dopiero zatem wniesienie przez ubezpieczyciela jako interwenienta zażalenia na postanowienie postepowania zakończonego ugodą, ze względu niezaakceptowanie przez interwenienta postanowień ugody, gdyż budzą one wątpliwość co do zasady i zakresu przyszłej odpowiedzialności interwenienta wobec strony procesu i cofnięcie tego zażalenia przez stronę do której interwenient przystąpił, pozwalałoby pozwanemu w sprawie niniejszej kwestionować zasadność zapisów ugody tak co do zasady jak i co do wysokości.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 27 września 2017 r., I ACa 1091/16
Standard: 10417 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 7751
Standard: 57632
Standard: 62204
Standard: 73105