Zwrot kosztów dojazdu świadka własnym samochodem osobowym

Zgodnie z treścią art. 618a § 1 k.p.k. świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności procesowych w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem osobowym lub innym odpowiednim środkiem transportu.

Zgodnie natomiast z § 2 art. 618a k.p.k. należności te nie mogą być wyższe niż koszty przysługujące pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Wysokość kosztów, o których mowa w § 2 art. 618a k.p.k. określają przepisy Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). Przepis § 3 ust. 3 cytowanego rozporządzenia stanowi, że na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym nie będącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa, niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1414). W konsekwencji wysokość stawki maksymalnej określona została w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 271). Stosownie do § 2 pkt 1 lit. b cyt. rozporządzenia stawka maksymalna za 1 kilometr przebiegu pojazdu osobowego o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm 3 wynosi 0,8358 zł. Sąd Rejonowy w zaskarżonym postanowieniu ustalając wysokość należnego świadkowi zwrotu kosztów podróży odwołał się do treści zarządzenia Dyrektora Sądu Rejonowego w Częstochowie, wedle którego maksymalna stawka za przejazd 1 km wynosi 0,60 złotych. Zważyć jednak trzeba, że stosownie do dyspozycji z art. 618a § 1 i § 2 k.p.k., świadkowi przysługuje zwrot kosztów podróży z miejsca jego zamieszkania do miejsca wykonywania czynności procesowych w wysokości rzeczywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosztów, które jedynie nie mogą być wyższe od kwoty stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i wskazanej wyżej stawki maksymalnej. Zatem poza wskazanym ograniczeniem brak jest podstaw do innego redukowania wysokości kwoty należnej tytułem zwrotu rzeczywiście poniesionych przez świadka kosztów podróży. Sąd Okręgowy zauważa, iż zaprezentowany w niniejszym orzeczeniu pogląd nie jest odosobniony.

Podobne stanowisko zajął bowiem również Sąd Apelacyjny w Katowicach w postanowieniach z dnia 21.01.2015r. w sprawie IIAKz 787/14, z dnia 30.12.2015r. w sprawie IIAKz 730/15, z dnia 8.07.2015r. w sprawie IIAKz 395/15, czy też SA w Białymstoku w uz. postanowienia z dnia 14.12.2012r. w sprawie IIAKz 364/12.

Postanowienie SO w Częstochowie z dnia 23 marca 2017 r., VII Kz 108/17

Standard: 10373 (pełna treść orzeczenia)