Owoce zatrutego drzewa w procesie cywilnym; dowód z nagrań dokonanych bez wiedzy i zgody nagrywanego (art. 308 k.p.c.)
Dowody z dokumentów zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku (art. 308 k.p.c.) Wolność komunikowania się; ochrona tajemnicy korespondencji (art. 49 Konstytucji i art. 23 k.c.) Bezprawne uzyskanie informacji (art. 267 k.k.) Ochrona tajemnicy w procesie cywilnym (art. 261 § 2 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Posłużenia się w procesie cywilnym nagraniami rozmów poczynionymi bez zgody i wiedzy rozmówcy nie jest z zasady wyłączone (chyba że chodzi o nagrania uzyskane w sposób przestępczy, z naruszeniem art. 267 k.k.) – o ile:
- nagranie nie jest jedynym dowodem na potwierdzenie istotnych w sprawie okoliczności,
- jeżeli okoliczności, w jakich nastąpiło nagranie, nie wskazują jednoznacznie na poważne naruszenie zasad współżycia społecznego.
- dowód ten nie narusza konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do prywatności osoby nagranej, a jeżeli tak, to czy naruszenie tego prawa może znaleźć uzasadnienie w potrzebie zapewnienia innej osobie prawa do sprawiedliwego procesu (por. wyrok z dnia 22 kwietnia 2016 r., II CSK 478/15, wyrok z dnia 25 kwietnia 2003 r. IV CKN 94/01, wyrok z dnia 16 stycznia 2019 r., I PK 143/18).
Wyrok SA w Gdańsku z dnia 4 marca 2020 r., I ACa 363/19
Standard: 77743 (pełna treść orzeczenia)
Dowód z nagrania rozmowy utrwalonej na płycie CD potwierdził ustalenia, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy obejmującej swoją treścią najem spornej części lokalu. tj. lokalu o pow. 1100 m 2. Sporne jest w judykaturze, czy dowodem w sprawie cywilnej mogą być nagrania rozmów, jeżeli dokonane zostały one bez wiedzy i zgody osób biorących w nich udział. Przepisy kodeksu postępowania cywilnego wprost takiej możliwości nie wykluczają. Sąd Okręgowy podzielił stanowisko prezentowane w tym zakresie przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dn. 25 kwietnia 2003 r. (w sprawie IV CKN 94/01), iż „nie ma zasadniczych powodów do całkowitej dyskwalifikacji kwestionowanego dowodu z nagrań rozmów telefonicznych, nawet jeżeli nagrań tych dokonywano bez wiedzy jednego z rozmówców. Skoro strona pozwana nie zakwestionowała skutecznie w toku postępowania autentyczności omawianego materiału, to mógł on służyć za podstawę oceny zachowania się pozwanej w stosunku do pozwanego”
Wyrok SO w Rzeszowie z dnia 18 maja 2017 r., VI Ga 42/17
Standard: 37574 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 10217
Standard: 18828
Standard: 56502
Standard: 77745
Standard: 12150
Standard: 12148
Standard: 12149
Standard: 10221
Standard: 10219
Standard: 10218
Standard: 12274
Standard: 10272
Standard: 10220
Standard: 51471
Standard: 84871