Obowiązek wzajemnego informowania się o każdej zmianie adresu zamieszkania lub siedziby (art. 6g u.o.p.l.)

Zgodnie z art. 6g ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w okresie trwania najmu strony umowy są obowiązane informować się nawzajem na piśmie o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania lub siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku korespondencję wysłaną na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nieodebraną, uważa się za doręczoną.

Istotą art. 6g ustawy o ochronie praw lokatorów jest doprowadzenie do sytuacji, w której między stronami umowy najmu może odbywać się niezakłócona wymiana korespondencji, co jest konieczne do prawidłowego przebiegu tej umowy. Bez takiej regulacji możliwe byłoby wykorzystanie zmiany adresu do na przykład uchylania się od przyjmowania oświadczeń woli dotyczących wypowiedzenia umowy najmu.

W interesie stron umowy najmu jest wzajemne powiadomienie się o każdorazowej zmianie adresu swojego zamieszkania, czyli adresu, pod którym strony te aktualnie przebywają i mogą odbierać korespondencję w sposób niezakłócony. Nie jest to zawsze tożsame z miejscem zamieszkania w rozumieniu art. 25 k.c.

Dla zachowania obowiązku przewidzianego przez art. 6g ustawy o ochronie praw lokatorów nie ma podstawowego znaczenia, gdzie dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, ani jej zameldowanie i jego rodzaj, tylko gdzie w trakcie trwania umowy najmu ma rzeczywisty adres korespondencyjny. O takim rozumieniu adresu zamieszkania według art. 6g ustawy o ochronie praw lokatorów przekonuje sama treść tego przepisu, bowiem nie ulega wątpliwości, że wymiana korespondencji pomiędzy stronami umowy najmu wymaga obok wskazania nazwy miejscowości, podania dokładnego adresu (a więc wszystkich składających się nań elementów, takich jak w szczególności: ulica, numer domu i mieszkania oraz numer pocztowego kodu adresowego i siedziba właściwego dla doręczeń urzędu pocztowego).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż pozwany nie wypełnił spoczywającego na nim ustawowego obowiązku poinformowania powódki o zmianie swojego adresu zamieszkania. Konsekwencją tego zaniechania jest przyjęcie fikcji doręczenia korespondencji wysłanej na ostatni adres pozwanego.

W związku z tym sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, że powodowa Gmina nie wyczerpała trybu przepisanego ustawą o ochronie praw lokatorów dla wypowiedzenia stosunku najmu.

Wyrok SO w Szczecinie z dnia 25 lipca 2013 r., II Ca 1384/12

Standard: 9720 (pełna treść orzeczenia)