Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Mediacja w postępowaniu karnym (art 23a k.p.k.)

Przepisy wstępne (art 1 - 23b k.p.k.)

Wyświetl tylko:

Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.

Istotnie Sąd Rejonowy nie rozpoznał wniosku oskarżonego o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego z pokrzywdzoną, niemniej jednak uchybienie to nie miało wpływu na treść zaskarżonego orzeczenia. Przepis art. 23a k.p.k. nie nakłada bowiem na sąd obowiązku przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, stwarza jedynie możliwość, poddając ocenie Sądu celowość zastosowania tej instytucji.

Wyrok SO w w Częstochowie z dnia 9 lutego 2018 r., VII Ka 1081/17

Standard: 66844 (pełna treść orzeczenia)

Przeprowadzenie postępowania mediacyjnego nie jest obligatoryjne; zależy od oceny organu procesowego, który powinien rozważyć, czy skierowanie konkretnej sprawy do postępowania mediacyjnego będzie celowe (tak też Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 4 czerwca 2014 r., sygn. II AKa 136/14).

Art. 23a k.p.k. poza wymogiem uzyskania zgody stron na mediacje, nie formułuje przesłanek, jakimi powinien kierować się organ procesowy podejmując decyzję w tej kwestii. Oczywiste jest przy tym, że nie w każdym wypadku, nawet jeżeli strony występują ze zgodną inicjatywą o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego, sprawa powinna zostać skierowana do mediacji.

Ppodejmując decyzję w tej kwestii uprawniony organ powinien przede wszystkim uwzględnić interesy pokrzywdzonego, skoro mediacja, jak i pozostałe instrumenty sprawiedliwości naprawczej, powinny być stosowane tylko wówczas, gdy leży to w interesie ofiary przestępstwa. Na konieczność takiej właśnie interpretacji, uwzględniającej przede wszystkim interes pokrzywdzonego, wskazuje także art. 12 ust. 1 lit. a dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw, wymagający tu uwzględnienia ze względu na nakaz proeuropejskiej interpretacji przepisów prawa krajowego.

Podejmując decyzję w kwestii skierowania sprawy do postępowania mediacyjnego należy  uwzględnić całokształt okoliczności sprawy oraz okoliczności dotyczących pokrzywdzonego i oskarżonego, przy czym okoliczności sprawy w podstawowym zarysie nie powinny budzić wątpliwości, a sprawca nie powinien kwestionować zarzucanego mu czynu i chociaż te okoliczności nie stanowią bezwzględnych przeszkód do skierowania sprawy do postępowania mediacyjnego, to jednak przed podjęciem decyzji należy rozważyć ich całokształt i ocenić szanse powodzenia mediacji

Wyrok SA w Krakowie z dnia 13 kwietnia 2017 r., II AKa 273/16

Standard: 66840 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 182 słów. Wykup dostęp.

Standard: 66842

Komentarz składa z 261 słów. Wykup dostęp.

Standard: 8669

Komentarz składa z 40 słów. Wykup dostęp.

Standard: 66843

Komentarz składa z 282 słów. Wykup dostęp.

Standard: 66841

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.