Postanowienie dotyczące głównych świadczeń stron

Za warunki umowne, które objęte są zakresem pojęcia „głównego przedmiotu umowy” w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13, należy uważać te, które określają podstawowe świadczenia w ramach danej umowy i które z tego względu charakteryzują tę umowę. Natomiast warunki, które wykazują charakter posiłkowy względem warunków definiujących samą istotę stosunku umownego, nie mogą być objęte rzeczonym pojęciem (wyroki: z dnia 20 września 2017 r., Andriciuc i in., C-186/16, a także z dnia 3 października 2019 r., Kiss i CIB Bank, C-621/17).

Art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 ustanawia wyjątek od mechanizmu kontroli treści nieuczciwych warunków przewidzianego w ramach systemu ochrony konsumentów ustanowionego w tej dyrektywie. Przepis ten powinien podlegać wykładni zawężającej [wyrok z 12 stycznia 2023 r., D.V., C-395/21).

Wyrok TSUE z dnia 16 marca 2023 r., C-565/21

Standard: 82313 (pełna treść orzeczenia)

Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 93/13, zmienionej dyrektywą 2011/83, należy interpretować w ten sposób, że: zakres wyjątku przewidzianego w tym przepisie nie obejmuje warunku umowy zawartej między adwokatem a klientem, zgodnie z którym klient zobowiązuje się stosować do instrukcji tego adwokata, nie działać bez jego wiedzy lub wbrew jego opinii oraz samemu nie cofać pozwu w sprawie, której prowadzenie powierzył temu adwokatowi, pod groźbą kary finansowej.

Wyrok TSUE z dnia 22 września 2022 r., C-335/21

Standard: 82334 (pełna treść orzeczenia)

 Artykuł 3, art. 4 ust. 2 i art. 5 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że za warunki umowy wchodzące w zakres pojęcia „głównego przedmiotu umowy” należy uważać warunki, które określają podstawowe świadczenia w ramach danej umowy i które z tego względu charakteryzują tę umowę. Natomiast warunki, które wykazują charakter posiłkowy względem warunków definiujących samą istotę stosunku umownego, nie mogą być objęte rzeczonym pojęciem. Okoliczność, że prowizja za udzielenie kredytu hipotecznego została ujęta w jego całkowitym koszcie, nie może przesądzać o jej charakterze podstawowego świadczenia tego kredytu. 

Wyrok TSUE z dnia 16 lipca 2020 r., C-224/19

Standard: 82325 (pełna treść orzeczenia)