Poszanowania życia rodzinnego skazanego

Stosownie do treści art 102 pkt 2 k.k.w., uszczegółowionego w art 105 § 1 k.k.w. skazany ma prawo do utrzymywania więzi z rodziną i innymi osobami bliskimi. Prawo to jest ograniczone stosownie do treści art 105 § 3, 4 i 6 k.k.w. Temu z kolei służy prawo do widzeń uregulowane w art 105a k.k.w., prawo do korzystania z samoinkasującego aparatu telefonicznego wskazane w art 105b k.k.w. Powód z praw tych również korzystał. Widzenia powoda z członkami rodziny odbywały się w sposób niezakłócony. Kontrole osobiste członków jego rodziny były przeprowadzane przez funkcjonariuszy służby więziennej w ramach uprawnienia przyznanego im w art 18 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o służbie więziennej. Działania te nie był zatem działaniami bezprawnymi.

Wyrok SO w Płocku z dnia 9 maja 2018 r., I C 2365/16

Standard: 43400 (pełna treść orzeczenia)

Żaden z przepisów obowiązującego prawa – w tym powoływanego przez powoda prawa międzynarodowego – nie gwarantuje skazanym odbywania kary pozbawienia wolności w miejscowości położonej najbliżej miejsca zamieszkania, ani nie nakazuje bezwzględnego spełniania żądań skazanego co do przeniesienia go do jednostki penitencjarnej w innej miejscowości. Oczywistym jest natomiast – zwłaszcza w świetle treści art. 67 § 3 k.k.w., że w miarę możliwości skazanemu trzeba ułatwiać kontakty z rodziną i światem zewnętrznym, czemu sprzyja osadzenie w zakładzie karnym bliższym miejscu ich zamieszkania.

Wyrok  SO w Olsztynie z dnia 27 listopada 2017 r., I C 411/17

Standard: 43399 (pełna treść orzeczenia)