Manewr cofania

Sprawa dotycząca wypadku komunikacyjnego z art. 177 §1 k.k. polegającego na najechaniu na parkingu w trakcie cofania samochodu na leżącego pokrzywdzonego

Sąd I instancji uznał, że oskarżony naruszył art. 23 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym przy cofaniu należy zachować szczególną ostrożność , m.in. upewnić się czy za pojazdem nie znajduje się przeszkoda , w razie zaś trudności w upewnieniu się zapewnić sobie pomoc innej osoby. Nie kwestionując trafności powołania się na powyższy przepis Sąd Okręgowy ma jednak wątpliwości czy niezachowanie szczególnej ostrożności można istotnie oskarżonemu w niniejszej sprawie przypisać.

„Szczególna ostrożność” zgodnie z art. 2 pkt 22 p.r.d. to „ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu do warunków i sytuacji zmieniającej się na drodze, w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie”. Sąd Okręgowy ma wątpliwości, czy np. zasadne jest wymaganie od oskarżonego, aby przed wejściem do samochodu obszedł go naokoło wypatrując czy z tyłu nie znajduje się przeszkoda w postaci leżącego pokrzywdzonego względnie, aby oskarżony poprosił inną osobę o pomoc przy cofaniu.

Na przysklepowym parkingu, który jest prosty, z utwardzoną nawierzchnią, nie znajdują się na ogół żadne leżące przeszkody uniemożliwiające cofanie, człowiek leżący na parkingu nie jest przecież zwykłą sytuacją, której oskarżony mógł i powinien się spodziewać.

Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

Wyrok SO w Jeleniej Górze z dnia 10 marca 2017 r., VI Ka 604/16

Standard: 8195 (pełna treść orzeczenia)