Bezprawne polecenia wypłat i przelewów powiernika cudzych pieniędzy
Oszustwo w orzeczniczej praktyce; rodzaje oszustwa
Oskarżona K. M.posiadała rachunek bankowy prowadzony w (...) Bank (...) S.A. W okresie od 14 listopada 2011 r. do 22 grudnia 2015 r. w K., przyjęła na swój rachunek bankowy środki pieniężne w łącznej kwocie 670.481,08 zł. Pochodziły one z czynu zabronionego popełnionego przez jej ojca oskarżonego A. M. na szkodę (...) Sp. z o.o. Oskarżony A. M. wykorzystując system informatyczny podmiotu, na rzecz którego wykonywał czynności z zakresu księgowości, dokonywał przelewów pieniędzy na konto swojej córki oskarżonej K. M.. Jego działanie wyczerpało znamiona przestępstwa oszustwa określonego w art. 286 § 1 k.k w zw. z art. 294 § 1 k.k. Wprowadzał do systemu informatycznego fikcyjne tytuły przelewów oraz nieprawidłowe rachunki bankowe i w ten sposób wprowadzał w błąd osoby uprawnione w spółce do zatwierdzania przelewów bankowych. Stosując przyjętą metodę, w okresie objętym czynem ciągłym mu przypisanym, doprowadził pokrzywdzoną spółkę do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wielkiej wartości w łącznej kwocie 2.182.856 zł.
Oskarżona K. M. przelane na jej konto bankowe pieniądze, każdorazowo wypłacała i przekazywała w formie gotówkowej oskarżonemu A. M.. Już samo przyjęcie na rachunek bankowy środków finansowych, pochodzących z przestępczej działalności, wyczerpuje znamiona występku z art. 299 § 1 k.k. Przedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa określonego w art. 299 § 1 k.k. są wymienione w nim środki pieniężne pochodzące pośrednio lub bezpośrednio z czynu zabronionego.
W niniejszej sprawie oskarżona K. M. przyjęła na swój rachunek bankowy pieniądze pochodzące z przestępstwa oszustwa popelnionego przez jej ojca oskarżonego A. M. Stanowiło ono przestępstwo bazowe w stosunku do przestępstwa określanego jako pranie brudnych pieniędzy. Ponadto przyjęcie przez nią środków pieniężnych skutkowało udaremnieniem miejsca ich umieszczenia, ponieważ do chwili obecnej nie ustalono, gdzie one aktualnie znajdują się.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 19 grudnia 2019 r., II AKa 528/19
Standard: 78816 (pełna treść orzeczenia)
przestępstwo sprzeniewierzenia może zostać popełnione jedynie umyślnie . Sprawca musi zatem obejmować swoją świadomością nie tylko fakt, że rozporządza cudzym mieniem, ale także to, że chce zatrzymać to mienie dla siebie. Fakt, że oskarżona w pierwszej kolejności przelewała powierzone jej środki finansowe na własne konto, a następnie w przeważającej ilości przypadków, po przelewie, wybierała je lub przelewała na inne rachunki, w tym finansowała z nich prywatną lokatę, jednoznacznie wskazuje, że działała ona z zamiarem bezpośrednim – to znaczy, chciała popełnić dany czyn zabroniony. Posiadając pełną świadomość charakteru założonej prywatnej lokaty, zdecydowała się na jej finansowanie ze środków Związku, mając jednocześnie świadomości ryzyka z jakim wiązało się jej założenie.
Licząc na szybki zysk, zdecydowała się ona na podjęcie ryzykownej inwestycji pieniężnej zasilając ją nie swoimi środkami. W ocenie Sądu, jednoznacznie wskazuje to, oskarżona zamanifestowała tym samym, przelewając środki Związku na swoje konto, a następnie wpłacając je na ryzykowną lokatę, chęć zatrzymania tych środków dla siebie.
Należy zwrócić uwagę na stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który wyroku z dnia 19 września 2012 r., w sprawie o sygn. akt II AKa 227/2012 stwierdził, że „powiernik, któremu powierzono prawo do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku bankowym, dokonując bezprawnie polecenia wypłaty pieniędzy z tego rachunku, dopuszcza się przywłaszczenia powierzonych mu pieniędzy w rozumieniu art. 284 § 2 k.k.”
Wyrok SR dla Mokotowa w Warszawie z dnia 11 maja 2015 r., XIV K 1044/13
Standard: 6177 (pełna treść orzeczenia)