Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Uprawdopodobnienie popełnienia przestępstwa w postępowaniu ekstradycyjnym

Posiedzenie i postanowienie sądu w przedmiocie wniosku państwa obcego (art. 603 k.p.k.)

Wyświetl tylko:

Uprawdopodobnienie zarzutu popełnienia przestępstwa, niezbędne dla stwierdzenia prawnej dopuszczalności wydania, przyjmuje się na podstawie samego faktu złożenia przez państwo obce wniosku ekstradycyjnego (tak też np. SA w Katowicach w wyroku z 25 sierpnia 1999 r., II AKZ 251/99, postanowienie SA w Warszawie z 4 grudnia 2007 r., II AKZ 746/07). Nie oznacza to, iżby orzeczenie sądu w przedmiocie dopuszczalności ekstradycji miało się opierać wyłącznie na treści wniosku państwa obcego. Istotne znaczenie mają tu także dokumenty dołączone do wniosku ekstradycyjnego, ocena dowodów przeprowadzonych przez sąd orzekający w przedmiocie prawnej dopuszczalności ekstradycji, wreszcie ocena wyjaśnień złożonych przez osobę, której dotyczy wniosek.

Zakres postępowania dowodowego przed sądem orzekającym w kwestii prawnej dopuszczalności ekstradycji jest jednak ograniczony; co do zasady dowody mogą być tu przeprowadzane wyłącznie na okoliczność prawnej dopuszczalności wydania. Jak trafnie wskazał Sąd Apelacyjny w Lublinie w postanowieniu z 5 maja 2005 r., II AKz 114/05, potrzeba przeprowadzenia niezbędnych dowodów w postępowaniu uregulowanym w rozdziale 65 k.p.k. zachodzi wtedy, gdy wymagają tego materialnoprawne przesłanki merytorycznego orzekania, o których mowa w art. 604 § 1 k.p.k., tj. te, które odnoszą się do kwestii dopuszczalności wydania osoby ściganej. Obligują one sąd do przeprowadzenia z urzędu stosownych dowodów (znajdujących się w kraju) w ramach powinności, przewidzianej w art. 167 k.p.k.

W trakcie posiedzenia w przedmiocie prawnej dopuszczalności ekstradycji niedopuszczalne jest rozstrzyganie kwestii odpowiedzialności za popełnione przestępstwo osoby, której dotyczy wniosek za popełnione przestępstwo (bliżej zob. J. Skorupka (red.): Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2015, s. 1506 i n.).

W postępowaniu toczącym się w przedmiocie wykonania wniosku ekstradycyjnego nie ma miejsca na prowadzenie szczegółowego postępowania dowodowego w kwestii winy osoby ściganej. Wyjaśnienia złożone przez osobę, której dotyczy wniosek o wydanie stanowią środek dowodowy w postępowaniu przed sądem orzekającym w przedmiocie prawnej dopuszczalności ekstradycji. W razie uzasadnionego wniosku osoby ściganej, która ma zostać wydana w celu przeprowadzenia przeciwko niej postępowania karnego, sąd powinien przeprowadzić dowody, jednak takie tylko, które znajdują się w kraju.

Postanowienie SA w Krakowie, z dnia 29 grudnia 2016 r.,  II AKz 162/16

Standard: 6582 (pełna treść orzeczenia)

Postępowanie ekstradycyjne nie obejmuje rozstrzygania o prawach i obowiązkach skarżącego o charakterze cywilnym oraz że nie dotyczy ono meritum oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej w rozumieniu artykułu 6 ust. 1 Konwencji (zob. Raf przeciwko Hiszpanii (dec.), nr 53652/00, 21 listopada 2000 r.; Peñafiel Salgado przeciwko Hiszpanii (dec.), nr 65964/01, 16 kwietnia 2002 r.; Sardinas Albo przeciwko Włochom (dec.), nr 56271/00, ETPCz 2004-I; Cipriani przeciwko Włochom (dec.), nr 22142/07, 30 marca 2010 r.; oraz Schuchter). Z tego względu przepis artykułu 6 ust. 1 Konwencji nie ma zastosowania względem zaskarżanego postępowania ekstradycyjnego.

Trabelsi przeciwko Belgii (Skarga nr 140/10)

Standard: 4230

Nota źródłowa

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.