Poręczenie majątkowe (art. 266 k.p.k.)
Poręczenie majatkowe (art. 266 - 270 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zabezpieczenie majątkowe "jest ingerencją w mienie oskarżonego, wyprzedzającą prawomocne decyzje o tym mieniu". Oznacza ono "ograniczenie możliwości dysponowania określonym mieniem przez osobę, której składników majątkowych ono dotyczy, a więc wkroczenie w konstytucyjnie chronione prawo własności (art. 64 ust. 2 Konstytucji RP)".
Zgodnie z art. 266 § 1 k.p.k., oskarżony albo osoba trzecia może złożyć poręczenie majątkowe w postaci pieniędzy, papierów wartościowych, zastawu lub hipoteki. Poręczenie może wystąpić w formie złożenia pieniędzy lub papierów wartościowych do depozytu albo ustanowienia zastawu lub hipoteki, jak również przez zadeklarowanie poręczenia w takiej formie w określonym terminie.
Co prawda przedmiot poręczenia pozostaje własnością poręczającego, lecz ograniczeniu podlega władztwo nad nim. Omawiany środek nieizolacyjny ma charakter ingerencji w sferę praw majątkowych, i to niezależnie od tego, czy z propozycją jego ustanowienia wystąpił oskarżony.
Cofnięcie poręczenia jest bezskuteczne do momentu przyjęcia nowego poręczenia majątkowego, zastosowania innego środka zapobiegawczego lub odstąpienia od stosowania tego środka (art. 269 § 3 k.p.k.).
Przedmiot poręczenia zwraca się, a sumę poręczenia zwalnia się dopiero z chwilą ustania poręczenia majątkowego (art. 269 § 2 in principio k.p.k.).
Środek może być stosowany aż do chwili rozpoczęcia wykonania kary (art. 249 § 4 zdanie pierwsze k.p.k.), a gdy proces zakończono prawomocnie w sposób nieprzewidujący wykonywania kary - z momentem uprawomocnienia się orzeczenia.
Wyrok TK z dnia 27 października 2015 r., K 5/14
Standard: 34061 (pełna treść orzeczenia)
Z art. 266 § 2 k.p.k. wynika, że przy ustalaniu sumy poręczenia uwzględnia się sytuację materialną oskarżonego, w orzecznictwie tego kryterium nie uznaje się za decydujące, bowiem za takie uznaje wagę przestępstwa, wysokość szkody oraz sposób działania sprawcy (tak m.in. S.A. w Krakowie w post. z dnia 22 kwietnia 2008 r., II Akz 207/08).
Mając na względzie wagę stawianych oskarżonemu zarzutów, w szczególności zaś zarzut kierownictwa zorganizowaną grupą przestępczą oraz udziału w obrocie znacznymi ilościami prekursora - BMK, popełnionym m.in. w celu osiągnięcia korzyści majątkowych, nie ulega wątpliwości, że ustalona przez Sąd Okręgowy wysokość poręczenia majątkowego nie uchybia wskazaniom zawartym w przepisie art. 266 § 1 k.p.k.
Przy ocenie zakresu poręczenie majątkowego nie można pomijać charakteru przestępnej działalności oskarżonego, w szczególności tego, że działalność ta pozwalała na osiąganie istotnych korzyści majątkowych.
Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 1 kwietnia 2009 r. II Akz 145/09
Standard: 6474 (pełna treść orzeczenia)