Operat szacunkowy w postępowaniu karnym (art. 115 § 14 k.k.)

O znaczeniu prawnym i zawartości merytorycznej operatu szacunkowego wypowiedział się ustawodawca w § 55 Rozporządzenia Rady Ministrów z 2004 r. (Dz. U. z 21 września 2004r. nr 207, poz. 2109) oraz w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r ( Dz. U. z 1999 r nr. 49 poz. 484 z późn. zm.) o gospodarce nieruchomościami.

W licznych orzeczeniach i to zarówno Naczelnego Sądu Administracyjnego, jak i WSA stwierdzono, że operat szacunkowy to dokument wywołujący określone skutki prawne;

- w orzeczeniu (II OSK 103/07 NSA) z dn. 27 lutego 2008 r. „ operat szacunkowy jest dokumentem, który musi być sporządzony przez rzeczoznawcę i spełniać nie tylko formalne wymogi wynikające z wyżej przywołanego Rozporządzenia RM.”;

- w wyroku NSA w Lublinie z 27 maja 1998 r (I SA/Lu/ 527/97) „ operat szacunkowy określa wartość rynkową nieruchomości co wywołuje istotne skutki prawne.”;

- w wyroku WSA z 2 października 2007 r (II SA / Łd 531/07) „ jedynym dopuszczalnym dowodem przez prawo określającym wartość nieruchomości ... jest operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego”.

Także w wyroku SN z dn. 13 maja 2007 r. (V KK 428/07) zostało zawarte jednoznaczne stwierdzenie, że „ sporządzenie operatu szacunkowego zawierającego nieprawdę wypełnia przedmiotowe znamię określonego w kodeksie karnym przepisu”.

Wyrok SA w Warszawie z dnia 21 lutego 2014 r., II AKa 3/14

Standard: 6398 (pełna treść orzeczenia)