Jakość narkotyku a odpowiedzialność karna

Dla przypisania oskarżonemu odpowiedzialności z art. 62 ust. 2 u.p.n. w ogóle nie jest konieczne dokładne ustalenie, ile substancji aktywnej (zabronionej) znajduje się w tabletkach lub proszku. Chociaż substancje psychotropowe będące przedmiotem nielegalnego obrotu (posiadania) z reguły nie są czystym narkotykiem z uwagi na mogące się pojawić w procesie produkcji zanieczyszczenia albo celowe dodawanie zwiększających masę tzw. wypełniaczy, to w toku postępowania w celu wydania prawidłowego orzeczenia nie zachodzi konieczność oddzielenia (w zależności od procentowej jakości narkotyku) innych substancji (zob. postanowienie SN z dnia 16 lipca 2014 r., III KK 208/14; wyrok SA w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2009 r., II AKa 69/09; wyrok SA w Łodzi z dnia 29 października 2012 r., II AKa 212/12).

 W związku z tym ustalenie, że substancja zawierała wypełniacze, nie może prowadzić do ustalenia odpowiednio mniejszej ilości posiadanej lub wprowadzonej do obrotu amfetaminy, gdyż z praktyki orzeczniczej wynika, że ani nie posiada się ani w niedozwolonym obrocie nie sprzedaje się „czystej” amfetaminy (por. postanowienie SN z dnia 20 kwietnia 2017 r., II KK 76/17

Wyrok SA w Katowicach z dnia 7 czerwca 2017 r., II AKa 167/17

Standard: 39654 (pełna treść orzeczenia)

Jest faktem powszechnie znanym, że narkotyki mogą przedstawiać różną jakość i to z różnych powodów, co nie oznacza, iż przedmiotem obrotu jest tylko czysta substancja narkotykowa. Prezentowanie poglądu o konieczności oddzielenia (w zależności od procentowej jakości narkotyku) innych substancji, a tym samym łagodzenie kary jest zabiegiem błędnym.

Wyrok SA w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2009 r., II AKa 69/09

Standard: 6125 (pełna treść orzeczenia)