Pozbawienie możności obrony praw przez ustanowienie kuratora z naruszeniem art. 143 i 144 k.p.c.

Ustanowienie kuratora sądowego z naruszeniem art. 144 § 1 k.p.c. stanowi naruszenie przepisów postępowania, którego skutkiem jest nieważność postępowania związana z pozbawieniem strony (uczestnika postępowania) możliwości obrony jej praw – art. 379 pkt 5 k.p.c. 

Ewentualne nieprawidłowości związane z ustanowieniem, jak i działaniem kuratora mogą stanowić podstawę nieważności postępowania uwzględnianej w ramach kontroli instancyjnej albo wznowienia postępowania w oparciu o art. 401 pkt 2 k.p.c. (zob. wyroki SN: z dnia: 10 kwietnia 1978 r., III CRN 40/78; 28 listopada 2017 r., III PK 170/16; postanowienie SN z dnia 2 sierpnia 2007 r., V CSK 155/07). Z taką sytuacją mamy do czynienia, jeżeli kurator został nieprawidłowo ustanowiony, nie podjął żadnych czynności procesowych za nieobecnego, jak i nie podjął określonych czynności, które mogły mieć wpływ na wynik sprawy.

Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2022 r., III CZ 136/22

Standard: 66009 (pełna treść orzeczenia)

Udział kuratora w postępowaniu sądowym na podstawie art. 144 k.p.c., wobec wątpliwości co do uprawdopodobnienia, że nie jest znane miejsce pobytu strony, pozbawia stronę możliwości obrony swoich praw, co z kolei jest przesłanką nieważności postępowania.

Wyrok SN z dnia 27 lipca 2021 r., I NSNc 131/20

Standard: 56668 (pełna treść orzeczenia)