Cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w zw. z zakłócaniem porządku (art. 18 ust. 10 pkt 3 u.w.t.p.a.)

Ratio legis art. 18 ust. 10 pkt 3 ustawy o wychowaniu w tzreźwościpolega na prewencyjnym zobowiązaniu osoby legitymującej się zezwoleniem na sprzedaż alkoholu, a więc czerpiącej z tego korzyści finansowe, do szczególnej współpracy w dziedzinie niwelowania niekorzystnych skutków jakie wywołuje konsumpcja alkoholu, zwłaszcza przez osoby nieletnie bądź młodociane (awanturnictwo, zakłócanie porządku publicznego, brak poszanowania cudzej własności i niszczenie mienia, brak szacunku dla osób starszych).

Podmiot dysponujący zezwoleniem nie może oczekiwać, iż rozwiązywanie problemów w dziedzinie utrzymania porządku publicznego, jakie generowane są m.in. poprzez sprzedawany przez niego alkohol, będzie spoczywać wyłącznie na barkach Policji czy straży miejskiej. Podmiot ten ma z własnej inicjatywy podejmować działania zapobiegające negatywnym skutkom spożycia alkoholu w dziedzinie bezpieczeństwa i porządku publicznego. W związku z tym ustawodawca wprowadził restrykcyjne, jednakże uzasadnione, przesłanki obligatoryjnego cofnięcia zezwolenia na sprzedaż alkoholu, jeżeli w okolicy jego sprzedaży dojdzie do co najmniej dwóch incydentów w przeciągu 6 miesięcy, zaś osoba dysponująca zezwoleniem nie zawiadomi o nich organów ścigania. Ma to powodować większą dbałość podmiotu uprawnionego o to, komu sprzedaje alkohol (zwłaszcza przeznaczony do spożycia na miejscu), a także o to, jak klienci zachowują się w bezpośrednim sąsiedztwie jego lokalu. Wskazany przepis zobowiązuje też uprawnionego z zezwolenia do informowania organów ścigania o występujących przypadkach łamania porządku publicznego.

Zobowiązanie do zawiadamiania właściwych organów o zakłóceniach porządku ma za zadanie wymuszenie współpracy osoby dystrybuującej alkohol do współodpowiedzialności za porządek publiczny w miejscu jego sprzedaży.

Prawo sprzedaży alkoholu nie jest tylko uprawnieniem do czerpania z tego tytułu zysków. Rodzi ono obowiązek współodpowiedzialności za ład i porządek publiczny.

Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., II GSK 1829/23

Standard: 88697 (pełna treść orzeczenia)