Nierozpoznanie istoty sprawy poprzez rozstrzygnięcie przez sąd o żądaniu powoda na innej podstawie faktycznej i prawnej niż zgłoszona w pozwie

Uchylenie wyroku w razie nierozpoznania sprawy albo nieprzeprowadzenia postępowania dowodowego (art. 386 § 4 k.p.c.)

Rozstrzygnięcie przez sąd pierwszej instancji o żądaniu powoda na innej podstawie faktycznej i prawnej niż zgłoszona w pozwie stanowi nierozpoznanie istoty sprawy.

Powód określił swoją szkodę jako szkodę typowo majątkową (choć użył też dla niej określenia „zadośćuczynienie”), wyrażającą się kwotą 390.000 zł i wskazał, że wynikła ona z różnicy w wynagrodzeniu w latach 1991-99 oraz z utraty spodziewanych korzyści w tym czasie. Z przedstawionych uwag odzwierciedlających stanowisko powoda wynika więc, że podstawę faktyczną jego żądania stanowiło przypisane stronie pozwanej postępowanie, mające w latach 1988-92 charakter czynu niedozwolonego. Nie stanowiło jej natomiast rozwiązanie z powodem stosunku pracy, wynikające z dwu negatywnych ocen jego pracy (z dnia 27 maja 1993 r. i z dnia 27 maja 1994 r.).

Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2001 r., I PKN 642/00

Standard: 88411 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.