Powołanie sie przez podatnika na fakt nabycia w dobrowolnie złożonym zeznaniu podatkowym po upływie ustawowych terminów do złożenia zeznania (art. 6 ust. 4 u.p.s.d.)

Nie jest powołaniem się przez podatnika na fakt nabycia dobrowolne złożenie zeznania podatkowego po upływie ustawowych terminów do złożenia zeznania.

Podatnik zgłasza wówczas jedynie fakt nabycia, powodując wszczęcie postępowania podatkowego w tym zakresie (art. 165 § 7 o.p.), nie wskazuje natomiast na fakt nabycia jako na argument mający wzmocnić jego stanowisko, prezentowane przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej. Odwołując się do języka potocznego, że przez "powołanie się", o którym mowa w art. 6 ust. 4 u.p.s.d., należy rozumieć wskazanie, odwołanie się do czegoś w celu wykazania zasadności własnego stanowiska, tezy. Chodzi tu o świadome działanie podatnika, który powołuje się na fakt nabycia z zamiarem wykazania czegoś przed organem podatkowym (organem kontroli podatkowej), osiągnięcia określonego skutku w toczącym się w odniesieniu do niego postępowaniu podatkowym lub kontrolnym, kontroli podatkowej lub czynnościach sprawdzających (por. wyrok NSA z 13 września 1988 r., SA/Kr 664/88).

Aby zatem doszło do "powołania się" przez skarżącego na fakt nabycia, musiałaby istnieć inna "płaszczyzna" relacji skarżącego z organem podatkowym – inne postępowanie, w którym skarżący mógłby wykazać nabycie praw do nieruchomości w drodze zapisu windykacyjnego.

Wyrok NSA z dnia 17 października 2024 r., III FSK 821/24

Standard: 88045 (pełna treść orzeczenia)

Nie jest powołaniem się przez podatnika na fakt nabycia dobrowolne złożenie zeznania podatkowego po upływie ustawowych terminów do złożenia zeznania.

Podatnik zgłasza wówczas jedynie fakt nabycia, powodując wszczęcie postępowania podatkowego w tym zakresie (art.165 § 7 O.p.), nie wskazuje natomiast na fakt nabycia jako na argument mający wzmocnić jego stanowisko, prezentowane przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej.

Inaczej jednakże należy ocenić fakt zgłoszenia do opodatkowania darowizny w sytuacji, gdy podatnik na fakt nabycia zamierza się powołać przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej w toczącym się innym postępowaniu podatkowym. W istocie jest to powołanie się na fakt nabycia w tym celu, aby wzmocnić argumentację podatnika w tym innym postępowaniu, w którym wykazanie posiadania majątku nabytego w wyniku darowizny wzmocni argumentację podatnika i pozwoli mu przykładowo na wykazanie, że nie powstało zobowiązanie podatkowe w innym podatku lub wysokość tego zobowiązania jest niższa. Podatnik nie zgłasza wówczas faktu nabycia po upływie terminów do złożenia zeznania podatkowego w celu zadośćuczynienia obowiązkowi podatkowemu, ale wyłącznie po to, aby się nań powołać przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej. Taki cel złożenia zeznania jest szczególnie widoczny, gdy złożenie zeznania w podatku do spadków i darowizn następuje w toku innego postępowania podatkowego, kontrolnego, kontroli podatkowej czy czynności sprawdzających, a więc w sytuacji uregulowanej w art.15 ust.4 u.p.s.d.

Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2015 r., II FSK 2490/13

Standard: 88046 (pełna treść orzeczenia)