Podatek od nieodpłatnej renty z elementem zagranicznym

Art. 1 ust. 1 pkt 6 u.p.s.d., w przeciwieństwie do art. 2 u.p.s.d., nie warunkuje jego zastosowania od tego, że nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Warunkiem jego zastosowania jest to, ażeby osoba fizyczna (niezależnie od jej obywatelstwa i stałego miejsca pobytu) nabyła własność rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej z określonego tytułu – tym tytułem na mocy art. 1 ust. 1 pkt 6 u.p.s.d. jest m.in. nieodpłatna renta. Opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 6 u.p.s.d. podlegają zatem jedynie te świadczenia rentowe, które są wykonywane na terytorium Polski, a zatem świadczenia rentowe wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlegają opodatkowaniu). Z powyższej argumentacji wynika, że dla opodatkowania nabycia w drodze nieodpłatnej renty nie jest konieczne, tak jak w przypadku spadkobrania czy też darowizny, posiadanie przez nabywcę miejsca stałego pobytu w Polsce. Istotne jest wyłącznie ustalenie czy prawo to będzie wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrok WSA z dnia 13 marca 2020 r., III SA/Wa 1385/19

Standard: 88002 (pełna treść orzeczenia)

Opodatkowaniu na mocy art. 1 ust. 1 pkt 6 u.p.s.d. podlegają (a co za tym idzie mają wpływ na podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 12 zdanie pierwsze u.p.s.d.) jedynie te świadczenia rentowe, które są wykonywane na terytorium Polski (świadczenia rentowe wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlegają opodatkowaniu i nie mają wpływu na podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 12 zdanie pierwsze u.p.s.d.).

Mając na uwadze treść art. 1 ust. 1 pkt 6 stanowiącego o tym, że podatkowi podlega nabycie praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem nieodpłatnej renty, treść art. 6 ust. 1 pkt 8 u.p.s.d. stanowiącego o tym, że obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze nieodpłatnej renty następuje z chwilą ustanowienia renty oraz treść ww. art. 12 zdanie pierwsze u.p.s.d. nakazującego ustalania podstawy opodatkowania w miarę wykonywania świadczeń, należy uznać, że dla powstania obowiązku podatkowego oraz ustalenia podstawy opodatkowania istotne znaczenie ma powstanie roszczenia o wykonanie świadczenia rentowego za dany okres (płatnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), chociażby roszczenie to nie zostało zaspokojone. Przepis art. 12 zdanie pierwsze u.p.s.d. służy bowiem uwzględnieniu w podstawie opodatkowania w miarę upływu czasu – należnych z upływem czasu – świadczeń powtarzających się w sytuacji gdy wartość prawa w chwili powstania obowiązku podatkowego nie może być ustalona (w szczególności z uwagi na uzależnienie obowiązku świadczeń powtarzających od upływu czasu).

Umowa renty obejmująca określoną kwotę pieniędzy podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, jeżeli prawo majątkowe, które jest jej przedmiotem, wykonywane jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (podobnie w odniesieniu do kwalifikacji umowy pożyczki na tle ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 stycznia 2010 r., III SA/Wa 1525/09 i w wyroku oddalającym skargę kasacyjną od tegoż, tj. wyroku NSA z dnia 15 listopada 2011 r., II FSK 850/10).

Mając na uwadze to, że umowa renty nie stanowi świadczenia z góry określonego co do wysokości dla określenia podstawy opodatkowania z tytułu umowy renty zastosowanie znajduje art. 12 u.p.s.d. Zgodnie z tym przepisem jeżeli przedmiotem nabycia jest prawo majątkowe polegające na obowiązku świadczeń powtarzających się na rzecz nabywcy, a wartość tego prawa nie może być ustalona w chwili powstania obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania ustala się w miarę wykonywania tych świadczeń. Z przepisu tego wynika konieczność ustalania podstawy opodatkowania w miarę wykonywania świadczeń, chyba że podatnik wyrazi zgodę na przyjęcie za podstawy opodatkowania prawdopodobnej wartości świadczeń powtarzających się za cały czas trwania obowiązku tych świadczeń.

Wyrok WSA z dnia 11 grudnia 2019 r., III SA/Wa 740/19

Standard: 88000 (pełna treść orzeczenia)