Pojęcie uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku w rozumieniu 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d.

Zwolnienie od podatku nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych (art. 4a u.p.s.d.)

Wyświetl tylko:

Użyte przez ustawodawcę w art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. pojęcie uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku należy wiązać z chwilą uprawomocnienia się zawartego w postanowieniu sądu rozstrzygnięcia, którego przedmiot obejmuje wskazanie kręgu spadkobierców nabywających (definitywnie) spadek po zmarłym spadkodawcy; ocena tego, z jaką chwilą dochodzi do uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, powinna być dokonywana w świetle przepisów K.p.c. (w szczególności art. 363 § 1 i 3 oraz art. 394 § 1 pkt 9 K.p.c.), mając na względzie to, jaki wniesiono środek zaskarżenia oraz czy zaskarżeniu podlegała całość rozstrzygnięcia sądu spadkowego czy jego część, a jeżeli zaskarżono je częściowo, to czy środek odwoławczy wniesiono od rozstrzygnięcia co do istoty sprawy, czy też od pozostałych rozstrzygnięć zawartych w postanowieniu np. orzeczenia o kosztach. (wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 lutego 2018 r., I SA/Gd 1569/17).

Analogiczny pogląd prezentowany jest w piśmiennictwie. Podnosi się, że ponieważ w myśl art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. skutek prawny w postaci rozpoczęcia biegu terminu 6-miesięcznego wywołuje uprawomocnienie się postanowienia lub zarejestrowanie aktu poświadczenia dziedziczenia, to zgodnie z art. 363 § 1 i 3 w zw. z art. 13 § 2 K.p.c., postanowienie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. Poza tym jeżeli zaskarżono tylko część postanowienia, staje się ono prawomocne w części pozostałej z upływem terminu do zaskarżenia, chyba że sąd drugiej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę także w tej części. (Babiarz Stefan, Mariański Adam, Nykiel Włodzimierz, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz Opublikowano: ABC 2010).

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2018 r., II FSK 3502/16

Standard: 87905 (pełna treść orzeczenia)

Użyte przez ustawodawcę w art. 4a ust. 1 pkt 1 u.p.s.d. pojęcie uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku należy wiązać z chwilą uprawomocnienia się zawartego w postanowieniu sądu rozstrzygnięcia, którego przedmiot obejmuje wskazanie kręgu spadkobierców nabywających (definitywnie) spadek po zmarłym spadkodawcy.

Ocena tego, z jaką chwilą dochodzi do uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, powinna być dokonywana w świetle przepisów k.p.c. (w szczególności art. 363 § 1 i 3 oraz art. 394 § 1 pkt 9 k.p.c.), mając na względzie to, jaki wniesiono środek zaskarżenia oraz czy zaskarżeniu podlegała całość rozstrzygnięcia sądu spadkowego czy jego część, a jeżeli zaskarżono je częściowo, to czy środek odwoławczy wniesiono od rozstrzygnięcia co do istoty sprawy, czy też od pozostałych rozstrzygnięć zawartych w postanowieniu np. orzeczenia o kosztach.

Wyrok WSA z dnia 13 lutego 2018 r., I SA/Gd 1569/17

Standard: 87502 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.