Status konsumenta małoletniego „obiecującego” zawodnika, reprezentowanego przez rodziców z przedsiębiorstwem wspierającym młode talenty

Art. 1 ust. 1 i art. 2 lit. b) dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że umowa o świadczenie usług wsparcia rozwoju i kariery sportowca, zawarta pomiędzy z jednej strony przedsiębiorcą prowadzącym działalność w dziedzinie rozwoju sportowców a z drugiej strony małoletnim „obiecującym” zawodnikiem, reprezentowanym przez rodziców, który w chwili zawarcia tej umowy nie wykonywał jeszcze działalności zawodowej w dziedzinie sportu, a tym samym miał status konsumenta, jest objęta zakresem stosowania tej dyrektywy.

Posiadanie przez daną osobę statusu „konsumenta” należy oceniać w chwili zawarcia danej umowy (zob. podobnie wyroki: z dnia 9 lipca 2020 r., Raiffeisen Bank i BRD Groupe Société Générale, C-698/18 i C-699/18; a także z dnia 24 października 2024 r., Zabitoń, C-347/23).

Posiadanie przez daną osobę statusu „konsumenta” należy oceniać w chwili zawarcia danej umowy (zob. podobnie wyroki: z dnia 9 lipca 2020 r., Raiffeisen Bank i BRD Groupe Société Générale, C-698/18 i C-699/18; a także z dnia 24 października 2024 r., Zabitoń, C-347/23). W konsekwencji małoletni, który w dniu zawarcia umowy o świadczenie usług wspierania rozwoju sportu i kariery zawodowej nie uprawiał zawodowo danej dyscypliny sportowej, nie traci statusu „konsumenta” w rozumieniu art. 2 lit. b) dyrektywy 93/13 ze względu na to, że w trakcie wykonywania umowy stał się sportowcem zawodowym.

Sam fakt, iż konsument ten jest uważany za „obiecującego” zawodnika w dyscyplinie sportowej, w ramach której został on później sportowcem zawodowym, nie może zmienić jego statusu w dniu zawarcia umowy rozpatrywanej w postępowaniu głównym; statusu tego nie może również zmienić okoliczność, że przedmiot tej umowy był związany z przyszłą karierą zawodową tego sportowca.

Podobnie okoliczność, że dany konsument mógł mieć wiedzę o potencjalnie istotnych informacjach z danej dyscypliny sportowej, w ramach której następnie został zawodnikiem zawodowym, lub dysponować tymi informacjami, jest pozbawiona znaczenia dla jego statusu w dniu zawarcia umowy będącej przedmiotem postępowania głównego. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem pojęcie „konsumenta” w rozumieniu art. 2 lit. b) dyrektywy 93/13 ma charakter obiektywny i jest niezależne od konkretnego zasobu wiedzy, jaki może mieć dana osoba, czy też od posiadanych przez nią w rzeczywistości informacji (wyrok z dnia 3 września 2015 r., Costea, C-110/14).

Wyrok TSUE z dnia 20 marca 2025 r., C-365/23

Standard: 87610 (pełna treść orzeczenia)