Podatek od ustanowienia hipoteki łącznej

W świetle treści art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.c.c., na ustalenie podstawy opodatkowania nie ma wpływu liczba nieruchomości obciążonych hipoteką łączną, a wyłącznie kwota zabezpieczonej wierzytelności. Skoro zatem ustanowienie hipoteki łącznej wynika z jednej czynności prawnej (art. 76 ust. 3 u.k.w.h), hipoteka ta zabezpiecza oznaczoną (konkretną) wierzytelność, wynikającą z określonego stosunku prawnego (art. 65 ust. 1 u.k.w.h.), której wysokość tworzy podstawę opodatkowania, to zdarzenie takie może rodzić tylko jeden obowiązek podatkowy, niezależnie od liczby nieruchomości, które obciążone zostały tą hipoteką.

Z chwilą dokonania tej czynności prawnej powstaje obowiązek podatkowy (art. 3 ust. 1 pkt 1 u.p.c.c.).

Wyrok WSA z dnia 13 maja 2015 r., I SA/Gl 259/15

Standard: 87039 (pełna treść orzeczenia)

Istotnym dla określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnej w zakresie ustanowienia hipoteki łącznej jest kwota zabezpieczonej wierzytelności. Stanowi ona w myśl art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.c.c. podstawę opodatkowania. Ma to swoje źródło w akcesoryjnym charakterze hipoteki. Akcesoryjność hipoteki oznacza jej ścisły związek z wierzytelnością, którą zabezpiecza, a co na gruncie u.p.c.c. przejawia się w tym, że owa kwota wierzytelności stanowi podstawę opodatkowania.

Wyrok WSA z dnia 28 listopada 2012 r., III SA/Wa 817/12

Standard: 87034 (pełna treść orzeczenia)