Wyłączenie zastosowania art. 106 ust. 3 u.p.s. w przypadku ubiegania się przez osobę niepełnosprawną o kontynuację wypłaty zasiłku stałego

Art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej dotyczy sytuacji, gdy wniosek o przyznanie określonego świadczenia jest pierwszym wnioskiem wszczynającym postępowanie. W ocenie Sądu, przepis ten nie ma natomiast zastosowania, gdy zainteresowana osoba uzyskała prawo do świadczenia wcześniej i składa kolejny wniosek (wyrok WSA z dnia 29 września 2006r., I SA/Wa 1253/06). W szczególności zaś przepis ten nie ma zastosowania, gdy zachodzi ciągłość niepełnosprawności uprawniającej do świadczenia, a potrzeba złożenia kolejnego wniosku powstała w związku z koniecznością uzyskania następnego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Zatem w przypadku ubiegania się przez osobę niepełnosprawną o kontynuację wypłaty zasiłku stałego, o jakim mowa w art. 37 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz.593 z późn. zm.), gdy kolejne orzeczenie o niepełnosprawności zostało przez uprawnione organy wydane z opóźnieniem wskutek okoliczności, za które strona nie ponosi odpowiedzialności, nie ma zastosowania przepis art. 106 ust.3 tejże ustawy w zakresie, w jakim określa początek przyznania i wypłacania zasiłku, uzależniając go od daty złożenia wniosku.

Wyrok WSA z dnia 13 listopada 2007 r., II SA/Bk 528/07

Standard: 85882 (pełna treść orzeczenia)

Art. 106 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej dotyczy sytuacji, gdy wniosek o przyznanie określonego świadczenia jest pierwszym wnioskiem wszczynającym postępowanie. W ocenie sądu przepis ten nie ma natomiast zastosowania, gdy zainteresowana osoba uzyskała prawo do świadczenia wcześniej i składa kolejny wniosek.

Wyrok WSA z dnia 29 września 2006 r., I SA/Wa 1253/06

Standard: 85884 (pełna treść orzeczenia)