Strategia rozwiązywania problemów społecznych (art. 16b u.p.s.)
Zadania pomocy społecznej (art. 15 - 35 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Strategia rozwiązywania problemów społecznych stanowi konkretyzację ramowo określonej delegacji ustawowej, pozostawiającej stosunkowo szeroki margines swobody organowi planistycznemu. Zatem ramowy zakres delegacji (art. 16b ust. 2 pkt 1 do 3 ustawy) jest zamierzony i stanowi przykład właściwej legislacji, chroniącej system prawa przed nadmierną kazuistyką. Taka konstrukcja delegacji wskazuje na kompetencje organu samorządowego do dokonania konkretyzacji postanowień Strategii, w odniesieniu do realnych problemów społecznych występujących na danym obszarze jednostki samorządu. Konkretna treść Strategii w odniesieniu do tych ram stanowi zaś zadanie własne samorządu, o którym organ samorządowy decyduje w sposób autonomiczny.
Realizując upoważnienie wynikające z art. 16b ups Rada Gminy musi zawrzeć w Strategii postanowienia odnoszące się do wszystkich enumeratywnie wymienionych w powołanym przepisie zagadnień. Skoro celem strategii jest rozwiązywanie problemów społecznych, to konieczne jest określenie wskaźników realizacji działań, które powinny być możliwe do weryfikacji w czasie realizacji strategii.
Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2022 r., I OSK 300/22
Standard: 85876 (pełna treść orzeczenia)
Wykładając przepisy prawa, zwłaszcza te, na podstawie których opracowuje się plan przyszłych przedsięwzięć, trzeba mieć na uwadze, by wyniki tej wykładni nie doprowadziły do rozwiązań niemożliwych do wykonania, bo wówczas zanegowalibyśmy sens istnienia takiego przepisu. Żądanie wskazania kwot przewidzianych na realizację programu rozwiązywania problemów społecznych z wyprzedzeniem na kilka lat wydaje się zmierzać w tym kierunku, zwłaszcza jeśli uwzględnić szybko zachodzące zmiany w otoczeniu prawnym i ekonomicznym.
Wyrok WSA z dnia 3 sierpnia 2022 r., III SA/Gl 532/22
Standard: 85878 (pełna treść orzeczenia)
Ramowy zakres delegacji przewidzianej art. 16b ust. 2 pkt 1 do 3 ustawy jest zamierzony i stanowi przykład właściwej legislacji, chroniącej system prawa przed nadmierną kazuistyką. Delegacja ta jest tak skonstruowana, by to właśnie organ samorządowy, trzymając się schematu ustawowego, dokonał konkretyzacji postanowień Strategii w odniesieniu do realnych problemów społecznych występujących na danym obszarze jednostki samorządu terytorialnego. To jaka będzie konkretna treść Strategii w odniesieniu do tych ram stanowi zadanie własne oraz autonomiczne i tylko organ samorządowy o tym decyduje.
W ogólnym dokumencie strategicznym nie da się wskazać konkretnych kwot przeznaczonych w danym roku na realizację Strategii, gdyż konkretne rozdysponowanie środków finansowych następuje na podstawie corocznej uchwały budżetowej. Obowiązek wskazania konkretnych wskaźników zakłada pewność stanu przyszłego, co jest niemożliwe w przypadkach aktów o charakterze planistycznym i prognostycznym. Zatem trudno przyjąć, że chodzi o konkretne, mierzalne dane.
wydatki na pomoc społeczną są corocznie negocjowane przez ministra finansów i wojewodów oraz mają charakter techniczny, odnoszący się do wysokości dotacji budżetowej oraz sposobu jej przekazania. Sama wielkość regionalnej dotacji na pomoc społeczną jest pozycją wynikającą z poprzedniego wykonania budżetu oraz wielkości minimum socjalnego, posiadającego ważne znaczenie dla określenia stanu finansowego gospodarstw domowych.
Nie ulega wątpliwości, że szacowanie rozmiarów finansowania segmentów polityki społecznej przez pryzmat dotacji budżetowej jest niezmiernie istotne dla państwowej i samorządowej pomocy społecznej, w tym zabezpieczeniu społecznym i dialogu obywatelskim. Jednak nie mają ustabilizowanej sytuacji prawnej, tak jak również rządowe programy finansowe. Operacjonalizacja finansowa polityki społecznej nie pozwala na przejrzyste i jednolite opracowanie mierników pozwalających na zwymiarowanie form finansowania poza wysokością dotacji, subwencji w budżecie jednostki samorządu terytorialnego jako dotacji rozwojowej, którą cechuje relatywizm.
Kluczem do osiągniecia celów Strategii jest jej skuteczność oraz adekwatność do rzeczywistych potrzeb i problemów danej jednostki a nie formalnie pojmowana legalność, która mogłaby zostać zapewniona przez wpisanie w treści Strategii dowolnych wskaźników, których wielkość lub wartość jest nieweryfikowalna na tym etapie planowania realizacji zadań
Wyrok WSA z dnia 25 listopada 2021 r., II SA/Gl 939/21
Standard: 85879 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85880 (pełna treść orzeczenia)