Kontrakt socjalny (art. 6 pkt 6 i art. 108 ust. 1 u.p.s.)
Definicje (art. 6 u.p.s.) Kontrakt socjalny (art. 108 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Kontrakt socjalny jest umową zawieraną pomiędzy stroną i pracownikiem socjalnym (art. 6 pkt 6 i art. 108 ust. 1 u.p.s.) mającą doprowadzić do określenia wzajemnych praw i obowiązków stron umowy, z uwzględnieniem indywidualnej sytuacji osoby ubiegającej się o pomoc. Przy jego zawieraniu istotne znaczenie ma wiedza i doświadczenie pracownika socjalnego, który ma specjalistyczne przygotowanie zawodowe w celu pomocy osobom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej. Jeżeli jednak skarżący nie ma zamiaru podjęcia próby sformułowania treści kontraktu socjalnego z udziałem pracownika socjalnego, to nie może twierdzić, że taki kontrakt nigdy nie powstał.
Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2024 r., II SA/Lu 150/24
Standard: 85714 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z art. 6 pkt 6 u.p.s kontrakt socjalny stanowi pisemną umowę zawartą z osobą ubiegającą się o pomoc, określającą uprawnienia i zobowiązania stron umowy, w ramach wspólnie podejmowanych działań zmierzających do przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej osoby lub rodziny. Umowa ta, w odróżnieniu do poradnictwa specjalistycznego, określa zarówno uprawnienia, jak i obowiązki jej stron, podejmowanych w ramach wspólnych działań zmierzających do przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej osób czy ich rodzin. Jej celem (zgodnie z art. 108 u.p.s.) jest wzmocnienie aktywności i samodzielności życiowej, zawodowej lub przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu osoby znajdującej się w trudnej sytuacji życiowej.
Z listy form niepieniężnych świadczeń określonych w art. 36 ust. 2 pkt a-r u.p.s., jedynie praca socjalna wprost nawiązuje do kontraktu socjalnego. W treści art. 45 ust. 2 ustawy, wskazano bowiem, że praca socjalna może być prowadzona w oparciu o kontrakt socjalny lub projekt socjalny.
Wyrok NSA z dnia 28 września 2018 r., I OSK 737/17
Standard: 85483 (pełna treść orzeczenia)
Kontrakt socjalny, którego celem jest wzmocnienie osoby ubiegającej się o pomoc w zakresie aktywności i samodzielności życiowej i zawodowej lub przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu, musi uwzględniać zasady wynikające z ustawy o pomocy społecznej oraz warunki, na jakich ustala się poszczególne świadczenia.
Ustawa o pomocy społecznej nie odsyła do uregulowań Kodeksu cywilnego i nie przewiduje równości kontrahentów, w tym także w określaniu jej treści. Ostateczny kształt kontraktu socjalnego co do jego treści należy do organu pomocy społecznej, co wynika także z przepisów wykonawczych, a więc z obowiązującego w dniu wydania zaskarżonej decyzji rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 marca 2005 r. w sprawie wzoru kontraktu socjalnego (Dz. U. Nr 42, poz. 409), a obecnie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 listopada 2010 r. w sprawie wzoru kontraktu socjalnego (Dz. U. Nr 218, poz. 1439) – por. wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2009 r., I OSK 1437/08).
Wyrok NSA z dnia 22 września 2011 r., I OSK 675/11
Standard: 85727 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85726 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85720 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85725 (pełna treść orzeczenia)